via wegnummers 9, 42 en 43 kwamen we uiteindelijk uit in Farsund ; het was weer een mooie rit, niet druk want het was zondag

Maandag 1 juli: Egersund (Sokndalsveien)

Het terrein, de cp, waar we afgelopen nacht stonden was kennelijk nog niet zo lang geleden opgeleverd. Het was, vooral ’s middags met de zon er op, nog goed te ruiken dat hier een nieuwe asfaltlaag en belijning waren aangebracht. Niks mis mee trouwens, het zag er allemaal keurig uit. Het terrein behoorde in het verleden mogelijk aan een bedrijf met aangrenzende gebouwen. Die staan nu leeg. Met dien verstande dat er vanochtend een veeg/schrob/zuigmachine uit kwam rijden die de hele cp kwam schoonmaken. Nu begrijpen we ook beter hoe men tot de prijs voor een overnachting op deze cp is gekomen.

In tegenstelling tot wat we dachten verliep het afrekenen probleemloos. Gisteravond weer voor niks zorgen gemaakt.

Toen we op de cp in Hirtshals wachtten op de boot raakten we in gesprek met een Noor. Hij had 25 jaar in de omgeving van Egersund gewoond. Schertsend vertelde hij dat hij ook een jaar in Bergen had gewoond, maar hij had daar maar drie dagen mooi weer gehad.

Veel interessanter was zijn tip voor een route die we zouden kunnen rijden. Hij adviseerde wegnummer 44. En zo zijn we vanochtend van start gegaan. Eerst nog een stukje 43, daarna de E39 en bij Flekkefjord sloegen we af naar de 44. Een prachtige route met dorpjes en soms smalle weggetjes met veel hoogteverschil en de onlosmakelijk daaraan verbonden haarspeldbochten. En daar wil je eigenlijk geen grote vrachtwagens tegenkomen. Maar ja, dat gebeurde dus wel en met moed beleid en trouw kunnen veel smalle weggetjes worden gereden. En trouwens ook tunnels, waarvan er een paar maar één camper breed waren.

Maar al met al, de Noor uit Egersund had geen woord te veel gezegd over de route.

Het was inmiddels al in de middag dat we het grootste deel van de route hadden gereden. Het was de planning om op een cp in Egersund te gaan staan en overnachten. Wat we lazen was daar echter niet erg veel ruimte, wat ons heeft doen besluiten om op de cp aan de Sokndalsveien te gaan staan. Gelukkig gingen er net twee campers weg, wij konden zo aanschuiven. Later in de middag en avond werd er nog veel gewisseld.

Later bleek dat we hier wel op een heel bijzondere plaats staan. Egersund heeft een unieke kustlijn, omdat er vrijwel geen verschil is tussen eb en vloed als gevolg van de loop van de zon en de maan. Het ligt precies op het punt waar de vloedgolven van het Engelse Kanaal, komende uit het zuiden, de vloedgolven ontmoeten die noordwaarts rond Schotland trekken. Hierdoor ontstaat een bijzonder effect waarbij er vrijwel geen getijdenbeweging (hoogteverschil tussen eb en vloed) rondom het gebied is. In het Engels heet zo’n gebied een ‘amphidromic point’.

Dat er geen tijverschil is, is niet te zien. Het enige dat er aan herinnert is een sculptuur op de rotsen net naast de cp.

om dit deel van de zee gaat het allemaal

Dinsdag 2 juli: Egersund.

Het was via wegnummer 44 slechts 9 kilometer naar Egersund. Eenmaal daar vonden we twee cp’s en kozen de verkeerde, namelijk de duurste. Maar ja, de creditcard had z’n werk al gedaan, dus terug kon niet meer. Trouwens wel een bijzonder verschil in prijsopbouw bij de twee cp’s, die 200 meter bij elkaar vandaan liggen.

Bij de minst dure betaal je inclusief stroom en bij de dure, waar wij staan, moet je de stroom extra bijkopen. Gelukkig hebben we geen stroom nodig want het daglicht en de zon zorgen er voor dat de huishoudaccu in de loop van de middag al weer vol is.

Bovendien zouden beide cp’s “heel gemakkelijk” met de app van EasyPark te betalen zijn, en die app hebben wij. Maar de in te gegeven viercijferige code die op de app aangeeft waar je parkeert, gaf aan dat wij in Maastricht zouden zijn. Wat (veel) later bleek was dat wel beide cp’s onder dezelfde paraplu van EasyPark vallen, maar dat je met de Nederlandse app op dit moment alleen maar in Nederland en België kunt betalen. Dat was dus wederom een aanvaring en ergernis met de afrekening op een camperplaats.

De temperatuur is met 15 graden nog steeds aan de lage kant. En ook de dreiging van regen blijft steeds bestaan. Desalniettemin zijn we het oude centrum ingewandeld met de vele houten huizen en winkels.

Egersund is de hoofdplaats van de gemeente Egersund en bevindt zich in de provincie Rogaland.

Volgens bronnen heeft Egersund de grootste visserijhaven van Noorwegen, gemeten naar de hoeveelheid aan land gebrachte vis. De visserij en andere zeevaartactiviteiten vormen de belangrijkste industrie van Egersund.

En dan vanavond, chauvinistisch als we zijn, moesten we natuurlijk de voetbalwedstrijd zien. En de uitslag geeft hoop voor het vervolg. Zaterdag weer kijken.

Woensdag 3 juli: Stavanger.

Om halftien zijn we vertrokken voor een route van ongeveer 90 kilometer. We kozen weer voor wegnummer 44. Deze weg is onderdeel van de Norwegian Scenic Route Jæren. En deze route is weer onderdeel van een serie van tien autoroutes met bezienswaardigheden door Noorwegen.

Waar we vandaan kwamen in Egersund was geen mogelijkheid om te servicen, maar dat hadden we wél nodig. Bij veel tankstations in Noorwegen is die mogelijkheid er wel. Met name de stations van Circle K en die vonden we dicht onder Stavanger.

We hadden een cp gevonden dicht in de buurt van Stavanger. Maar dat ging niet door. Er stond een handjevol personenauto’s, maar verder lag de hele parkeerplaats op z’n kop, er werd hard gewerkt aan uitbreiding met behulp van de nodige grote grondverzetmachines. Omdraaien en wegwezen, we hadden gelukkig nog wat mogelijkheden achter de hand.

De volgende optie was Camping Mosvangen en we waren mooi op tijd. Er waren nog plaatsen vrij waaruit we konden kiezen. En dat werd in de loop van de middag wel anders. Campers en auto/caravan combinaties bleven maar komen. Wij hebben een prachtige plaats, maar we kunnen ons voorstellen dat er mensen zijn die dat niet hebben.

Overigens viel ons de prijs mee, als je dat vergelijkt met een aantal cp’s waar we stonden. Voor stroom moet extra worden betaald maar hebben wij niet nodig, verder is alles inclusief. En het toiletgebouw ziet er spic en span uit met een ruime hoeveelheid douches.

We hopen dat het morgen net zulk mooi weer is als vandaag. Het centrum van Stavanger ligt op slechts 2 fietskilometers verwijderd van de camping.

Donderdag 4 juli: Stavanger.

Nou, dat mooie weer van gisteren was er vandaag niet, het tegenovergestelde. Toen we opstonden regende het al en dat is de hele dag zo doorgegaan, er is een hele bak water gevallen. Heel af en toe was er een ‘droge bui’. Maar die duurde in de regel heel kort. En alsof het weer ons vanavond de gek aanstak, begon de zon zowaar te schijnen.

Vanochtend en voor in de middag was er weer de wisseling van de wacht. Gaande en komende campers en auto/caravan combi’s. Met als resultaat dat de camping ook vanavond weer vol staat.

We hebben in principe voor twee nachten geboekt. Maar mocht het zo zijn dat het weer zich morgen van een betere kant laat zien, dan zou het zo maar kunnen zijn dat we nog een nachtje bijboeken. Maar de eerlijkheid gebiedt ons te melden dat de overall verwachtingen voor deze regio er niet al te best uitzien. We wachten af.

de plaatjes zeggen genoeg; helaas, het was niet anders, benieuwd wat de dag van morgen brengen gaat

Vrijdag 5 juli: Sand.

Nadat we waren opgestaan was het al direct duidelijk hoe de vlag erbij hing. Inderdaad het regende nog/weer. We hebben nog overwogen om een dag bij te boeken op de camping, maar de weersverwachtingen voor de komende dagen zagen er niet al te best uit: regen, veel regen. En je kunt ook wel met de bus naar Stavanger, maar ook daar regent het, dus dat schiet niet op En als je het dan over een camping van vijftien euro hebt, soi. Maar dat was deze niet. Tijdens een droge bui nog even snel het toilet geleegd, gisteren hadden we al water getankt en geloosd. Daarna: inpakken en wegwezen.

Het eerste doel was een pompstation waar we LPG konden tanken en dat vonden we in Ålgård . Het was een eindje omrijden, maar de tankstations voor LPG zijn in Noorwegen niet dik bezaaid. Bovendien hebben sommige maar beperkte openingstijden per dag en zijn andere gewoon niet elke dag geopend. Er ging weer 13 liter in, we kunnen er weer even tegen. En heel toevallig konden we hier ook nog relatief goedkoop de dieseltank vullen.

Onze route ging vervolgens via de 39 terug richting Stavanger waarna we via wegnummer 13 de Ryfylketunnel inreden. De tunnel is 14,4 kilometer lang en was bij zijn bouw de langste en diepste onderzeese wegtunnel ter wereld. Het diepste punt van de tunnel ligt 293 meter onder het zeeoppervlak. De Ryfylketunnel is gebouwd met één buis voor elke verkeersrichting en twee rijstroken in elke buis. De bouw begon in 2013 en de tunnel werd geopend op 30 december 2019. Op 5 oktober 2019 werd in de tunnel een halve marathon gehouden. Deze tunnel is helaas niet gratis.

We reden vervolgens naar Hjelmelandsvågen, waar we met de ferry overvoeren naar Nesvik. We waren nét te laat, de ferry voet net af. Dus tijd voor een broodje in de wachtrij, we stonden vooraan.

Het betalen van de ferry’s gaat door middel van kentekenherkennig. Net zoals je bij sommige supermarkten zelf je producten scant alvorens door de kassa te gaan, werden hier ook alle producten, de voertuigen dus, gescand en wordt het verschuldigde bedrag van een van te voren aangemaakt tegoed afgeschreven. Voor de tunnels geldt een soortgelijk systeem.

De weg was goed te rijden, maar soms smal met uitwijkplaatsen. Wat absoluut niet meewerkte was het weer. De hele rit hebben de ruitenwissers hun werk moeten doen. In Sand zijn we gestopt, het weer knapte hier ook op en het werd zowaar droog. De beoogde cp was helaas vol. Toen wij even wachtten om uit te zoeken waarlangs te gaan, passeerde ons een camper die het laatste plekje innam. We staan nu net buiten het dorpje op een cp, gewoon langs de weg. Ook hier is de enige manier van betalen weer d.m.v. EasyPark. En het lukt ons niet om de Europa-app die hiervoor nodig is te bemachtigen. Vandaag hebben Duitse buren ons kenteken met hun app betaald, waarna wij hun de verschuldigde €10.- betaalden, terwijl dat bedrag ook nog door de Duitse bank van onze rekening is afgeschreven. Maar dat is natuurlijk niet de bedoeling en we zijn zo langzamerhand helemaal klaar met EasyPark. Vroeger, nou ja een paar jaar geleden, waren diverse plaatsen vrij of hadden een plaatselijke parkeerautomaat, geschikt voor cash of een betaalkaart. Het lijkt er op dat heel Noorwegen, in ieder geval het deel waar wij nu rijden, wordt beheerd door Easypark.

Zaterdag 6 juli: Suldal (aan het Erfjord).

We zijn gisteren de hele avond bezig geweest om EasyPark werkend te krijgen. Na een oproep op het Camperforum kregen we diverse tips maar geen enkele bracht een oplossing. Vanochtend zijn we naar de Tourist Info in Sand gelopen. Maar ook daar hadden ze geen oplossing. Sterker nog, het was bij hun bekend dat er problemen zijn met de parkeerapp. En niet alleen in Sand. Op de website van EP wordt een telefoonnummer van de klantenservice vermeld. Uiteraard geprobeerd: drie keer tuut en de verbinding werd verbroken. En de reactie op onze mailvraag was ook niet bemoedigend: “…en we hopen u binnen 2 tot 3 weken te kunnen antwoorden”. We vernamen inmiddels dat we met onze Nederlandse app van EasyPark alleen in Nederland en België terecht kunnen. Wij moeten de Europese, de Internationale of de Noorse versie van de app gebruiken, maar kunnen die nog steeds niet bemachtigen.

We beraden ons op het vervolg van onze reis. Het lijkt er op dat op alle ‘vrije plekken’ nu een bordje van EasyPark staat en daar willen we niet van afhankelijk zijn.

We zijn vanochtend weer richting Stavanger gereden en staan momenteel aan het Erfjord in Suldal.