26 mei

De zon scheen al weer ruimhartig door het dakluik toen we vanochtend opstonden. De belofte voor wederom een prachtige zonovergoten dag.

Toen we ons op deze camping aanmeldden konden we niet langer dan drie nachten boeken, onze plaats zal wel snel weer zijn bezet. Veel Zweden zijn er dit weekend op uitgetrokken.

Onze eerste gang vandaag was naar het Sjukhus, naar de afdeling Hörselverksamheten. De technicus was nu, zoals beloofd, wel aanwezig en bleek ook nog eens een Nederlander te zijn. Weliswaar zeventien jaar geleden vertrokken, maar hij sprak nog steeds goed Nederlands, wel met een accent. Het goede nieuws kwam een tiental minuten later, de luidspreker van het hoorapparaat was defect en hij kon die vervangen. Probleem opgelost! En de kosten? Niets.

Daarna zijn we naar de ICA-Maxi gegaan en hebben boodschappen gedaan. Het was daarna al ruim in de middag en prachtig weer. Dat deed ons besluiten niet nog 145 kilometer te gaan rijden naar ons volgende doel, maar op de cp van Trollhättan te blijven. Vlakbij het sluizencomplex van het Trollhättankanaal. We hadden de op één na laatste plek.

27 mei

We hebben getwijfeld of we deze mooi cp in Trollhättan wel moesten verlaten. We hadden sterk de indruk dat er tijdens het Hemelvaartweekend veel Zweden onderweg waren. Waardoor het misschien moeilijk zou zijn om een plaatsje in Årjäng te vinden. Maar gelukkig was er verloop in de plaatsen en was onze vrees ongegrond. We zijn op weg gegaan, maar eerst nog even bij Lidl geweest. We wilden weten of het een uitzondering was dat er bij ICA geen gepasteuriseerde melk verkrijgbaar was, of dat die melk misschien in heel Zweden niet wordt verkocht. Nou, Lidl had het hier ook niet.

We hebben weer een mooie rit gereden door afwisselende landschappen. En onderweg even gestopt voor een broodje. Rond drie uur waren we op de cp. Er was nog een mooi plekje voor ons en in de loop van de middag vertrokken er zelfs nog een paar campers.

Het is trouwens opvallend hoeveel mooi gerestaureerde auto’s hier nog rijden.

 

28 mei

Op internet had ik gevonden dat er in Båstnäs een autokerkhof zou moeten zijn.

Van de eigenaar van de cp waar we stonden kregen we een alternatieve route. Bij Sundsbyn naar de brug over het Foxenmeer naar Fågelvik en dan langs het meer naar het zuiden naar Båstnäs: “En als je denkt dat het hier niet meer kan zijn, net even verder, daar is het”. Gelukkig hadden we ook de coördinaten.

Daar aangekomen bleek de werkelijkheid nog veel mooier dan de aankondigingen wilden doen vermoeden. Maar we moesten eerst even een regenbuitje afwachten.

Begin jaren vijftig zijn de broers Ivansson, Rune (†28 sept. 2014, 76 jaar) en Tore (†2 november 2016, 82 jaar) daar een autosloperij begonnen. De oudste auto’s staan midden in het bos, later zijn ze ook de omliggende akkers gaan gebruiken. Halverwege de jaren zestig werd in Zweden de APK ingevoerd en omdat veel mensen dachten dat hun auto vast niet goedgekeurd zou worden, werd hij naar de sloop gebracht. Sindsdien heeft de natuur de overhand genomen en zijn veel auto’s volledig overwoekerd door bomen en struiken en helemaal begroeid met mos. Verrassend genoeg zijn veel auto’s er nog relatief goed aan toe ondanks dat ze er nu zo’n 60 jaar staan. Juist doordat het zo’n groot gebied in het bos is, maakt het een extra interessant autokerkhof. Om ieder hoekje is wel weer een nieuwe auto te vinden. Volgens globale schatting staan hier ongeveer duizend auto's opgesteld. Een waar lustoord om te kijken en te fotograferen. Maar aan de deur hangt ook een waarschuwing voor de bezoekers:

“This car cemetery is private property. You may still look, take pictures but DO NOT take away parts. Do not destroy or in any other way disrupt this place. If you open a car door, please shut it again so the next visitor get the same experience as you did!! For info: after about 30 burglaries this year I’m fed up with it! I’ve made traps in the buildings so if you get hurt or die, I DON’T CARE! Remember in this place no one can hear you scream…”

Op de terugweg zijn we via Töckfors gereden, dat scheelde een heel eind onverharde smalle bosweg.

 

29 mei

Vandaag was een rijdag. Via Arvika en Malung naar Mora. Een mooie rit met alweer mooi weer. ’s Avonds hebben we nog even door het centrum gewandeld.

30 mei

De regen van afgelopen nacht bleek inderdaad een voorbode voor het weer van de hele dag te zijn. Af en toe leek het ietsje helderder te worden, maar dat werd ook vrij snel weer afgestraft. Dus: regen, regen, regen…… We zijn niet eens buiten geweest.

Ons mooie uitzicht werd ons op een gegeven moment ontnomen. Een Zweedse camperaar vond zijn eigen uitzicht beter toen hij vlak voor het onze ging staan.

We zijn blijven staan in Mora, morgen verder.

31 mei

Het is nu 22:30 en de zon is bezig onder te gaan. We zitten binnen nog gewoon zonder extra verlichting te lezen. Maar het is wel koud: buiten 7.7 gr. en binnen 18.6 gr. met ondersteuning van de elektrische kachel op 450 Watt.

De tegenstellingen lijken zich af te wisselen. Vanmorgen was het zowaar weer een beetje zonnig en dat bleef de hele dag. We zijn weer gaan rijden, verder op weg naar ons noordelijkste doel: de Noordkaap. Via de E45 en de 310. We passeerden o.a. Orsa, waar we meer dan twintig jaar geleden zijn begonnen met onze buitenlandreizen, nadat we de Orca hadden verkocht.

Om ongeveer drie uur waren we op de Ljusdalscamping in Ljusdal.

We wisten dat in deze plaats de een na laatste mogelijkheid in Zweden was om LPG te tanken. We konden het bedrijf vinden, zagen ook wel een grote opslagtank, maar niemand om die te bedienen. Laat staan dat we dat zelf konden doen. Na wat zoeken en vragen lukte het. Een medewerker opende de grote loods waarachter een slanghaspel met vulpistool tevoorschijn kwam. En gelukkig paste de verloopnippel. Er kon 8.5 liter worden getankt, we zitten weer vol. De eerstvolgende en tevens laatste mogelijkheid is in Piteå, misschien moeten we daar ook nog wel langs.

Het is inmiddels 23:15 en nog steeds niet donker. Wel is de wind wat afgenomen, vandaag was die soms stormachtig. Te hard om de schotel omhoog te zetten.

1 juni

Het was koud vannacht, slecht 4.5 graden.

Vandaag was wasdag. Alles is weer schoon en droog in de kast gepakt. De droogmolen heeft z’n diensten weer bewezen, met pinnen goed verankerd in de grond kreeg de harde wind er geen vat op.

De zon ging laat en mooi onder. In de camper de (elektrische) kachel aan, het werd weer koud.

2 juni

Ook afgelopen nacht was weer een thermisch dieptepunt: 3.5 graden.

We hebben vandaag de fiets gepakt en zijn naar het centrum van Ljusdal gereden. Het was een mooie, volledig zonnige dag. De temperatuur bleef bij 13 graden steken.

Het centrum stelt niet zo heel veel voor. Een klein koopcentrum over twee etages.

Een treinstation waarvan het perron bijna aan de weg ligt. En daar vlakbij, drie mini huizen. Het leek alsof een paar transformatorhuisjes op deze manier aan het zicht werden onttrokken.

Daarna bij de camper in de zon zitten lezen. Omdat aanstaande dinsdag (6 juni) een officiële feestdag is, wordt door veel Zweden maandag vrij genomen, waardoor er een lang weekend ontstaat. De camping was aardig bezet.

 

3 juni

En dat veranderde vandaag weer volkomen. Diverse campers en caravans zijn weer vertrokken en een paar er weer bij gekomen.

Wij zijn blijven staan. Het was een bewolkte dag, maar de temperatuur was aangenaam met 13 graden, ook de nacht was veel minder koud. De wind is danig afgenomen en gedraaid, nu schuin van voren. Het bleef de hele dag droog.

 

4 juni

We hadden vanuit Ljusdal een mooie route uitgestippeld met Basecamp, waarbij het eerste gedeelte niet zuidoostwaarts, maar noordoostwaarts ging. Deze laatste variant was korter dan de eerste. Ja, korter in kilometers, maar niet in tijd. Soms hele smalle wegen, deels onverhard en dat over een afstand van ongeveer vijftig kilometer. Bij Hassela konden we vanaf de 305 naar de 307 en daarna naar de E4.

Onderweg hebben we bij Bauhaus in Sundsvall nog een reservesleutel voor de campervoordeur laten maken. Soms valt de achterdeur bij het dichtdoen spontaan in het slot en kunnen we buitengesloten worden. Nu dus die reservesleutel op een verborgen plek.

We zijn doorgereden tot aan de cp bij Hotell Höga Kusten bij Sandöverken. Daar bevindt zich de langste hangbrug van Zweden en we hadden er uitzicht op vanaf de cp.

Maak jouw eigen website met JouwWeb