Zondag 10 augustus: Neukloster.
De cp in Neukloster ligt aan de Neuklostersee. Nee geen zee maar een meer. En direct grenzend aan de cp ligt de ‘Rad- und Wanderweg Neuklostersee’. Gisteren hadden we al besloten dat we deze route rond het meer wilden gaan fietsen. Per slot van rekening was het maar een rondje van 10 kilometer. Direct vanuit de cp links aanhouden en na ongeveer 300 meter passeerden we de See-Camping Neukloster. Nog 100 meter verder lag aan de rechterkant het mooi aangelegde strandgedeelte. Na nog een aantal meters vielen de mooie, soms superluxe, recreatiewoningen op. Tot zover niks aan de hand. Het fiets- en voetpad voerde ons door een prachtig groen bosgebied. Af en toe wel even uitkijken voor een paar al te enthousiaste boomwortels. En hier en daar even over een fragiel bruggetje, moest kunnen. Totdat er, ongeveer halverwege, een bord stond met de teskt: ‘Für Radfahrer nicht geeigneter Weg! Für Fuszgänger festes Schuwerk!’ Tja, we waren halverwege en het was toch ook een Radweg? We zijn doorgegaan, maar hebben het geweten. Stijgen en dalen en de boomwortels waren hier nog enthousiaster. En tot overmaat van ramp waren er ook een paar stukken waarbij het dragen van laarzen beter geweest zou zijn dan onze schoenen. We keken af en toe op Maps.me om te kijken of we het gebied konden verlaten. No way, doorgaan tot het bittere einde en dat hebben we gedaan. We kwamen uit in Nakenstorf, aan de westkant van het meer. Daarvandaan was het piece-of-cake naar Neukloster en we kwamen zowaar weer langs hetzelfde restaurantje/cafetaria als zaterdag, dus vonden we dat we wel weer een ijsje hadden verdiend.
Terug bij de camper hebben we de fietsen in de zon gezet zodat de modderbanden konden opdrogen waarna ze na een borstelbeurt weer toonbaar waren.
Het was weer een mooie zonnige dag met een maximum van 23o. En nu om 20:45 is het nog 18o. Wel stond er aanmerkelijk meer wind.
de modder op de fietsbanden kon mooi opdrogen in de zon, waarna het er zo afgeborsteld kon worden
aan het eind van het rondje was er een ijsje bij hetzelfde restaurantje als de dag ervoor
en eenmaal bij de camper waren er nacho's met gesmolten kaas en een wijntje
eind goed, al goed
Dinsdag 12 augustus: Stralsund.
Gisteren hebben we Neukloster weer verlaten en zijn op weg gegaan naar Stralsund, een ritje van 120 kilometer. Wederom niet via de snelweg, maar lekker binnendoor naar Wohnmobilstellplatz Stralsund. Bij aankomst bleek dat je daar niet direct kunt afrekenen, pas de volgende ochtend tussen halfnegen en halftien. En het mooie is, bij afrekening vanochtend krijg je vier warme broodjes, elke ochtend weer.
We zijn vanochtend op de fiets naar de Altstadt van Stralsund gereden, gemakkelijk via fiets- en voetpad langs de 105, de Hauptstraße. Slechts 4,5 kilometer en je staat in hartje Altsadt. Een oude stad met mooie soms kleurige gevels. We zagen er drie kerken, de Sint Nicolaaskerk, de Sint Jacobikerk en de Heilige Mariakerk. De laatste twee hebben we bezocht en wij waren zeker niet de enigen. Hoewel wij niet kerkelijk zijn, willen we toch graag zo’n kerk bekijken.
Na de kerken en wat slenteren door de oude binnenstad was het tijd om iets te gaan eten. We gingen voor een broodje Kebab. En we hebben het geweten, want de porties waren ‘dagvullend’. Waarna we onze fietsen weer hebben opgezocht, die er gelukkig nog net zo bij stonden als we ze hadden achtergelaten. We gebruiken de app ‘BackToMyCar’ om ze te kunnen terugvinden, mochten we verdwaald zijn in een grote stad. En of het nou de auto, de fiets of een mud aardappelen is die je wilt terugvinden, dat maakt de app helemaal niets uit.
We zijn, alweer, richting haven gefietst en zagen daar de Gorch Fock aangemeerd liggen.
Het schip werd in december 2015 in het droogdok bij de Elsflether Werft in Elsfleth drooggezet voor een grondige onderhoudsbeurt. De kosten werden toen nog geschat op 9,6 miljoen euro. In januari 2016 verhuisde het schip naar een drijvend dok bij de Bredo-Werft in Bremerhaven. Met het schip bleek zoveel mis dat de begroting steeds moest worden bijgesteld. In oktober 2016 waren de kosten al opgelopen tot 35 miljoen euro, in januari 2017 tot 75 miljoen. Inmiddels zijn er dan al zoveel onderdelen nieuw gemaakt, dat het afbreken van het project een grote kapitaalvernietiging zou betekenen. Dus werd verder gebouwd, in de hoop dat het schip uiteindelijk weer zeewaardig wordt. De opleiding van officieren werd naar het zusterschip Mircea verplaatst. De werf moest in het voorjaar van 2019 echter uitstel van betaling aanvragen. De Duitse minister van defensie Von der Leyen (CDU) stelde dat ze de Gorch Fock niet tot elke prijs wilde laten saneren en als het de werf niet lukt om het werk voor 135 miljoen euro af te krijgen en het schip in 2020 weer zeewaardig oplevert, moest de Gorch Fock maar een museumschip worden.
Korte tijd later bleek uit een nieuw onderzoek, dat het afmaken van de grote onderhoudsbeurt toch de minst slechte oplossing van de crisis was. In 2021 was de renovatie voltooid, en werd de Gorch Fock weer als marine-opleidingsschip in gebruik genomen. Bron: Wikipedia.
Op de terugweg naar de camper hebben we zoveel mogelijk via het fietspad ‘langs het water’ gereden. We reden langs een cp met aan de overkant van de weg een bedrijf met accessoires. En laten we daar nou de blauwe stekkers vinden in de uitvoering die bij Hornbach en Bauhaus niet verkocht worden.
In tegenstelling tot gisteravond is de cp nu behoorlijk bezet.
Morgen rijden we naar Rügen en hopen een plekje te vinden in Sagard.
volle aandacht voor het werk van het Stralsunder Schokoladenhaus
Heilige Mariakerk; ook de volgende vier foto's
de Sint Jacobi 'Kulturkirche'
de Gorch Fock, ook vaak een van de deelnemende schepen tijdens grote evenementen zoals Sail in Amsterdam en Delfsail in Delfzijl
de boeg van de Gorch Fock met op de achtergrond de brug naar Rügen
Woensdag 13 augustus: Sagard.
We hadden gistermiddag nog een mailtje gestuurd naar Mobil Campingplatz De Klomp met de vraag of reserveren noodzakelijk was, of dat we het gewoon maar moesten gokken. Ontluisterend was vanochtend het antwoord: vol. Desondanks hebben we toch de gok gewaagd en zijn ernaartoe gereden, want er waren ook nog een paar alternatieven in de omgeving. Aangekomen bij de camping stond op het bord: belegt/vol. En tóch was er nog een plekje voor twee nachten….
Het was wederom een mooie, zonnige dag met 24o als max en nu om 20:30 is het nog 21o. Dus tijd om de fiets weer tevoorschijn te halen om acht kilometer later aan te komen in Prora.
In Prora werd vanaf 1936, in de nazitijd, het gigantische badhotel Prora gebouwd voor het Kraft durch Freude-project. De opdracht voor de bouw werd in 1935 gegeven door Adolf Hitler zelf. In het badhotel van Kraft durch Freude moesten twintigduizend vakantiegangers uit de arbeidersklasse zich kunnen ontspannen. Er waren feestzalen, sporthallen en restaurants ontworpen en alle kamers hadden uitzicht op zee. Hitler ging ervan uit dat arbeiders die zich goed konden ontspannen ook sterke zenuwen kweekten. Hij meende dat alleen een volk dat zijn zenuwen beheerst in staat is tot grote prestaties. Prora moest de ideale trekpleister worden voor de Duitsers, maar het gold ook als zoethoudertje om het Duitse volk aan Hitlers kant te krijgen en te houden. De militaire leiders destijds dachten dat het complex tijdens een eventuele oorlog ook als hospitaal kon functioneren.
Het hotel bestaat uit een kilometerslange rij gebouwen langs de kust.Op 2 mei 1936 startten de bouwwerkzaamheden. Er werd nog wel een ontwerpwedstrijd uitgeschreven, maar eigenlijk stond al vast dat het complex zou worden getekend door Clemens Klotz, de favoriete architect van DAF-leider Robert Ley. Het complex was in 1939 echter alweer verlaten door de start van de Tweede Wereldoorlog.
Ruim 15 jaar geleden waren we hier ook. Toen konden we nog de gehele omvang van de desolate gebouwen zien en zijn er zelfs nog binnen geweest. Dat gaat je vandaag de dag niet meer lukken. Er wordt volop gebouwd en gerenoveerd en vanaf de zeekant is het complex al niet meer te vergelijken met de oorspronkelijke bouw.
We zagen dat er inmiddels een Jeugdherberg, een surfschool, een project verzorgd wonen o.i.d. en vakantiewoningen in gevestigd zijn.
Bovendien kun je er luxeappartementen kopen, sommige mét dakterras, die in prijs variëren van €350.000 tot €600.000.
Lang niet het gehele complex van ongeveer vijf kilometer lengte lijkt te worden gerenoveerd. Overwoekerd door de natuur konden we de skeletten van de oorspronkelijke bouw ontwaren. Delen ervan waren reeds ingestort. Zo imposant, indrukwekkend en overweldigend wij het bij ons vorige bezoek hebben ervaren, deed dat het nu veel minder.
Eenmaal terug bij de camper was het, met een glaasje wijn, tijd om de dag te evalueren.
de brug in weg 96/E251 van Stralsund naar Rügen
de entree van een luxe hotel
hier kwamen we langs op de terugweg...
...lange rijen treinen, rijp voor de sloop
Donderdag 14 augustus: Sagard.
Oorspronkelijk konden we maar twee nachten blijven op de camping en dat vonden we eigenlijk te kort voor de dingen die we wilden zien/doen. Dus hebben we vanochtend een balletje opgegooid bij de receptie voor een paar extra verblijfsdagen. En dat is gelukt. Weliswaar niet op de mooie plek waar we nu staan, gedeeltelijk onder een grote berk en een dito spar. Maar omdat we toch geen stroom nodig hebben, kunnen we verhuizen naar het grasveld net na de ingang van de camping. Daar staan ook al een paar campers ‘in de wacht’. Tot en met dit weekend is de camping volledig volgeboekt. Daarna, zei de eigenaar, mag je op het grasveld blijven staan tot aan Kerstmis.
We zijn op de fiets naar Sagard gegaan. Een afstandje van maar anderhalve kilometer, maar het laatste stuk van zo’n vierhonderd meter was níet voorzien van een fietspad, wél van veel verkeer én het asfalt had plaatsgemaakt voor keienstraat. Brrrrr….
We zagen in de verte de kerktoren en zoals het hoort stond ook hier de kerk middenin het dorp, de Pfarrkirche St Michaelis zu Sagard. Alleen er was niet erg veel dorp, helaas. Dan toch maar eerst weer even de kerk bekijken.
Daarna zijn we uitgeweken naar de rand van het dorp voor een paar boodschappen bij Lidl en Edeka.
Terug bij de camper hadden we besloten om onszelf te verrassen met een campingpizza als avondmaal, vergezeld door een Texels Skuumkoppe. Lekker gegeten.
Vrijdag 15 augustus: Sagard.
Mogelijk dat de grote drukte op de camping te maken heeft met de Germany Sail Grand Prix op zaterdag en zondag in Sassnitz.
Wervende teksten op internet hiervoor luiden:
“Een zeilspektakel van topklasse: het eiland Rügen verwelkomt het eerste SailGP-evenement van Duitsland. Op 16 en 17 augustus 2025 transformeert de stad Sassnitz op het eiland Rügen tot het centrum van de internationale zeilsport: de Sail Grand Prix komt voor het eerst naar Duitsland en verandert de Oostzee in het toneel voor 's werelds snelste catamarans. De legendarische krijtrotsen, de open zee en de nabijheid van een van de langste pieren van Europa vormen een decor dat nog nooit eerder in de geschiedenis van de SailGP is gezien. De races zijn zwaarder, de technologie nog spectaculairder. Sassnitz strijdt naast grote steden als Sydney, New York, Rio de Janeiro en Genève. Elk team strijdt om een plek in de Grand Final en u kunt het van dichtbij meemaken”.
Ja, zal best wel. Dagkaarten kosten rond de €70.- en veel zijn al uitverkocht. Je kunt ook met je eigen boot/yacht/cruiser de strijd van de wedstrijdboten van heel dichtbij volgen als je bereid bent daar een toegangskaartje van €500.- voor te (laten) kopen.
We zijn er vanmiddag even naartoe gefietst. De haven van Sassnitz ligt op elf fietskilometers verwijderd van de camping, helemaal via fietspaden. Op de terugweg vonden we nog een korter alternatief.
De strijd om de titel gaat tussen twaalf boten. En dat zijn geen gewone zeilbootjes, nee het zijn ware racemachines met de daarbij behorende ondersteuningsteams. Het geheel doet denken aan de Fomule 1 races. Vanaf de grote loopbrug hadden we een heel mooi overzicht van de trainingen voor de grote races van zaterdag en zondag.
Het was weer een mooie dag met veel zon en wederom in de loop van de dag een aanwakkerende wind. En dat laatste is dan weer goed voor de wedstrijden morgen.
Toen we twee dagen geleden op de camping aankwamen konden we voor slechts twee nachten boeken omdat de camping vol was. Vanochtend hebben we ons plekje verlaten en staan nu op een groot grasveld. Eigenlijk wel net zo mooi.
