Het leek een druilerige dag te worden en we hadden geen zin om ver te rijden. Na 30 kilometer vonden we een cp aan de rand van Kvalsund. De plaats zelf stelde niet veel voor, maar we stonden er prima. Een rondje om de kerk was wel het minste dat we konden doen. Veel meer was er ook niet. Nou ja vooruit, een Rema (supermarkt) en een dieselpomp.

16 juni

Mooi weer, maar een beetje koud vannacht.

We zijn eerst naar Alta gereden om LPG te tanken. Na de kou van de Noordkaap kon er weer 17 liter bij. We hebben nu eerst weer genoeg, bovendien zullen we vanaf nu wat minder nodig hebben. En in Noorwegen is LPG beter verkrijgbaar dan in Zweden.

Er lag nog regelmatig sneeuw in de bermen, vooral toen we nog op een hoogte van 350 meter reden. Eenmaal naar beneden werd het steeds groener en warmer.

Na de tankstop hebben we nog vers brood gehaald, en zijn via de E6 doorgereden naar de plaats Burfjord met uitzicht op…. het Burfjord.

En volgens camperburen zwommen hier gisteravond bruinvissen in het fjord, we wachten het met spanning af.

Onderweg langs de E6 werd druk gewerkt aan een soort industriehaven.

17 juni

Ter gelegenheid van ons vijftigjarig samenzijn wilden we vanavond uit eten gaan. Maar dat kun je niet echt overal, dus hadden we bedacht naar Tromsø te rijden. Het was wederom mooi weer met een gematigde temperatuur en een hele mooie tocht via de E6, 91 en E8, die voor een groot deel langs de kust voerde. Veel andere mogelijkheden waren er overigens ook niet. Maar wel via grote hoogte, maximaal 400 meter met uitgestrekte witte uitzichten. En dan te bedenken dat ook daar weer fietsers met volle bepakking reden.

Wel konden we kiezen voor een lange of een korte route. We kozen voor de laatste optie en dat hield in dat we twee keer met een pont overgezet moesten worden. Van Olderdalen naar Lyngen en over het Ulsfjord.

Rond de klok van vijf waren we in Tromsø. De toegang tot de stad voert over een hele hoge brug over de Noorse Zee. Vrij kort daarna doken we in het ondergrondse wegennet van de stad en na drie rotondes waren we weer boven het maaiveld. De plaats die we op Campercontact hadden gevonden bleek, ook volgens een Fransman, niet bereikbaar. Het leek er op dat de stip niet op de goede plaats stond. We hebben de camper met uitzicht op het water neergezet en probeerden een parkeerkaart te scoren. Met geen van beide betaalkaarten lukte dat. We hebben er wel de nacht gestaan, maar het voelde niet goed, temeer daar de aanwezige Noorse campers wél betaalden.

We zijn toch maar de stad in gegaan en troffen het, de jaarlijkse marathon stond op punt van starten. We hebben wat rondgelopen en vonden uiteindelijk restaurant O’Learys. Een beetje Mexicaanse tent met rondom monitoren met een handbal- en voetbalwedstrijd. We hebben er heerlijk gegeten en ’t mocht wat kosten…..

18 juni

We hebben vanochtend voor één uurtje toch nog NOK 20 in de parkeerautomaat gedaan, dat voelde beter. We konden zodoende rustig en zonder wroeging ontbijten.

We stonden weliswaar op een mooie plaats aan het water, maar illegaal. We konden met de betaalkaarten geen parkeerkaartje kopen, bovendien al zou dat kunnen dan kostte dat voor 12 uren NOK 240: te veel. Dus besloten we weg te gaan, met spijt want we hadden nog niet genoeg gezien.

Toen we weer reden wilde de navigatie rechtsaf, maar wij wilden toch nog proberen de eigenlijke cp te vinden. En dat lukte, achter het theater. De verwarring kwam omdat de onderdoorgang er naar toe gestremd was.

We zijn daarna met een gerust hart de stad in gegaan, op zoek naar de Arctic Cathedral, aan de andere kant van de brug. Een mooie wandeling door het oude centrum van de stad. De kerk kon niet worden bezocht omdat er nog een dienst gaan de was. Tijdens een pauze hebben we snel even een blijk naar binnen geworpen. Op de terugweg, in de miezerregen, een calzone gescoord en in de camper opgewarmd en gegeten. Het is de hele middag helaas blijven regenen.

Maar ’s avonds werd het zowaar droog en scheen de zon weer. We hebben gegeten en zijn daarna de stad weer in gegaan. Slenteren langs de haven en door de straten rond het centrum.

En we kwamen er een beetje laat achter dat er een orgelconcert was in de Domkerk. De koster vertelde dat dit concert werd gegeven ter ere van het feit dat het orgel sinds een week in gebruik was.

En we ontdekten dat op sommige plaatsen de traditionele bouw en de nieuwbouw met elkaar wedijverden.

19 juni

Zo mooi het gisteravond was, zo nat was het vanochtend. Het plensde toen we opstonden, dat beloofde niet veel goeds. Gisteravond stonden er in totaal zeventien campers, om halfnegen was al meer dan de helft al weer vertrokken. Vanaf maandagochtend acht uur moest er weer worden betaald, gister was het gratis.

We wilden nog even ‘waterwisselen’, maar het bleek dat de stortput voor het toilet niet meer kon worden gebruikt. Maar heel toevallig kwam er een vrachtwagentje met een tank vol shit dat in de grote put moest worden geloosd, daar mocht ons kleine tankje gelukkig ook bij in.

Op de navigatie hadden we een route naar Andenes ingegeven, maar we wisten dat we dat niet zouden halen, het was alleen maar een richting.

We reden af en toe als in een winterlandschap met sneeuw rondom en op een gegeven moment op 400 meter hoogte.

De route voerde ons via de E8, E6, E10 en Riksgränsen naar een cp in Tornehamn bij Björkliden aan het meer Torneträsk, in Zweden. Dit alles vanwege nostalgische gevoelens, omdat we 10 jaar geleden deze weg vanaf Kiruna ook reden. Morgen vervolgen we weer gewoon de route.

20 juni

Via de E10 naar Lødingen gereden. Al weer een mooie dag rijden, met de nodige stops voor een foto of een broodje.

Tijdens de broodjesstop op een reguliere picknickplaats kwam daar ook een Rotel. Een touringcar met een overnachtingsaanhanger. We hadden zoiets tien jaar geleden ook al eens gezien in Nyksund, maar dan met allemaal jongelui. Dit gezelschap was over het algemeen iets ouder.

21 juni

We zijn vandaag in Lødingen gebleven. Nadat we de afgelopen tijd eigenlijk elke dag hadden gereden wilden we even pas op de plaats maken. Vanuit de camper konden we met de verrekijker volgen hoe er met behulp van een helikopter een nieuwe zend-/ontvangmast werd opgericht. Echte hoogwerkers.

We hebben de fietsen van de drager gepakt en de omgeving verkend. Af en toe even een afdakje opzoeken om de (weinige) regen af te wachten.

22 juni

Vandaag leek het mooi weer te worden, we zijn nog lekker een dagje in Lødingen gebleven.

Gewandeld naar de Spar voor een broodje en voor de rest van de dag, niets. Nou ja, in de luwte in de zon gezeten.

23 juni

Nyksund stond op het programma. We waren hier tien jaar geleden ook al en wilden zien hoe het er nu zou zijn. We wisten ook dat de weg er naar toe over 11 kilometer heel smal was. Op diverse plaatsen waren ‘passeerstrookjes’. Gelukkig kwamen we maar twee personenauto’s tegen.

In 1877 ontstond Nyksund door het samenvoegen van de twee eilanden Nyksund- en Ungsmaløya. Rond 1972 heeft het grootste deel van de bevolking Nyksund verlaten en gedurende vele jaren was het een spookstad. In de tachtiger jaren werden er diverse projecten gestart om Nyksund te behouden. Het meest kansrijke werd geleid door de Universiteit van Berlijn. Geen van de projecten hielden stand.

Het huidige Nyksund heeft diverse restaurants, gallery’s en B&B’s en het is een toeristische trekpleister. Het heeft permanente- en weekendbewoners en het heeft een heel oud kerk(je). Het drinkwatersysteem is verbeterd. Het water hiervoor komt uit de bergen.

Er is heel veel veranderd sinds ons vorige bezoek. Toen heerste er nog een hippie-achtige cultuur met huizen die wel een opknapbeurt konden gebruiken, oude schepen in de haven en een kunstenaar die in de open lucht totempalen maakte en beschilderde. Hoe ziet het er over nog eens tien jaar uit…..?

We stonden op dezelfde cp als de vorige keer, maar dan een kwartslag gedraaid met zicht op het dorp. In de loop van de middag en avond kwamen er nog een aantal camper bij.

En net zoals tien jaar geleden stond het ‘huisje in aanbouw’ er nog net zo bij. Verder dan het bouwen van de buitenkant is men nooit gekomen.

24 juni 00:26. Ja, halféén 's nachts!

24 juni

Over de weg was het drieëntwintig kilometer naar Stø, over zee kon je het zien liggen. De walvissafari was er nog maar voer niet uit vanwege de harde wind. Het was een beetje verlaten geheel.

Toen via Myre en daarna van de Vestrålen naar de Lofoten. Het was mooi weer, maar in de loop van de dag kwam er wat (sluier)bewolking opzetten waar de zon maar nauwelijks doorheen kwam. We vonden een plekje voor de nacht op een picknickplaats bij de Hattnestunnel, in de buurt van het plaatsje Hadsel, nooit van gehoord. En de hele avond door reden campers af en aan, meer campers dan personenauto’s.