Zondag 29 januari: Peñíscola.

We waren al gedurende heel veel dagen gewend dat ’s morgens de zon al aan de hemel stond. Zo niet vanochtend. Het was bewolkt en dat bleef het de hele dag. En het was koud, mede door de nog steeds aanwezige harde wind.

We zijn vanmiddag weer naar de stad gefietst om te zien wat het aangekondigde feest in zou houden. Er was niets veranderd sinds gisteren, geen feest of iets dergelijks. Maar net toen we hadden besloten weer terug naar de camper te gaan, zagen we uit een zijstraat een politiemotor met blauw licht aankomen met daarachter de stoet die, naar later bleek, deel uitmaakte van de processie. Want dat bleek het aangekondigde feest te zijn.

In de namiddag hebben we met z’n vieren, onder het genot van een wijntje en een knabbeltje, de afgelopen week geëvalueerd: het was een goede week.

Maandag 30 januari: Peñíscola.

In tegenstelling tot gisteren was de zon al weer aanwezig toen wij nog amper wisten dat er weer een nieuwe dag was aangebroken. Met een graad of tien en een matige wind was het weer genieten. We hebben niet veel gedaan vandaag. Hooguit wat voorbereidingen getroffen zodat we morgen gemakkelijk kunnen vertrekken. Bovendien nog wat inkopen gedaan bij Aldi, de koelkast is weer gevuld, we kunnen er weer even tegen. We hebben zeven dagen met heel veel plezier op deze heel goed verzorgde camping gestaan.

Dinsdag 31 januari: València.

Snelweg mijden, hadden we weer in de navigatie aangegeven. Maar voordat we Peñícola verlieten hebben we maar weer even diesel getankt. Op een paar kilometer van de camping staat een nieuw tankstation met een ‘lokprijs’ voor diesel van €1,57, voltanken dus.

We hadden een paar dagen geleden al een camperplaats besproken op een paar kilometer vanaf het centrum van de stad en op loopafstand van de metro.

De rit verliep weer probleemloos en was ongeveer 150 kilometer. We zagen weer veel sinaasappelgaarden.

Een deel van de route reden we over de CV310, een bochtig en soms hoog parcours dat ook door veel wielrenners werd gebruikt.

De cp ligt aan de buitenrand van de stad en ziet er verzorgd en opgeruimd uit. Toen wij binnenkwamen stond er een bord waarop werd aangegeven dat de plek vol was. Goed dat we gereserveerd hadden dus.

In de namiddag zijn we met C&W naar het metrostation gelopen om even te verkennen wat ons morgen te wachten staat en hebben alvast een ticket gekocht.

Woensdag 1 februari: València.

De zon kondigde een mooie dag aan en scheen al weer volop toen wij opstonden. We staan hier niet aan de stroom en de accu begon al voorzichtig te laden. Zodra de zon in de loop van de dag hoger aan de hemel komt wordt ook de laadstroom hoger. We hadden er alle vertrouwen in dat de accu aan het eind van de dag weer vol zou zijn, en dat bleek te kloppen.

Minder gelukkig waren we vanochtend met een waterprobleem. Na het tandenpoetsen (in de camper) bleek de toiletpot halfvol met (spoel)water uit de watertank te staan. Goede raad was duur, maar we zijn eerst maar zelf het probleem systematisch gaan uitrafelen. En na een halfuurtje denken kwamen we tot de conclusie dat een klep ergens onder de toiletpot de watertoevoer niet volledig afsluit, waardoor er net zolang water in de pot stroomt als er druk in de slangen staat. En steeds opnieuw als er een keuken- of wastafelkraan open is geweest staat er opnieuw druk op de slangen en die druk zorgt er dan voor dat het water in de pot loopt. Terug uit València hebben we een slang bij het toilet kunnen afkoppelen en in het andere eind hebben we de ronde steel van een afgezaagde keukenlepel gestoken en met een slangkoppeling afgesloten. Probleem voorlopig opgelost, toiletspoelen doen we nu met Rivellafles, gevuld met water wel te verstaan.

Even na tienen vanochtend zijn we met z’n vieren naar de metro gelopen. Na een ritje van ongeveer een halfuur waren we in het centrum van deze wereldstad. Natuurlijk kom je wandelend niet langs alle bezienswaardigheden, maar we hadden een paar op het verlanglijstje staan. We zijn in de Townhall geweest, de Markthallen, een vroegere Zijdebeurs en de Catedral de Valencia: Le Catedral del Sante Cáliz.

De Zijdebeurs is één van de typische gebouwen van de stad, en bovendien één van de meest bekende monumenten van de burgergotiek die Europa te bieden heeft. Op 5 december 1996 werd het door de UNESCO tot Werelderfgoed verklaard. De Zijdebeurs, De Lonja de Mercaderes (Handelsbeurs), bevindt zich in het centrum van de grote stad, tegenover de Centrale Markt en de Tempel van de Heilige Juanes, en omvat een rechthoekig oppervlak van ongeveer 1990 vierkante meter. Aan het einde van de 13e eeuw blijkt de voormalige Lonja ontoereikend te zijn in vergelijking met de welvaart van de stad, waardoor er in 1469 beslist werd om de constructie te beginnen van een nieuwe Lonja. De eerste steen werd gelegd in 1492, hoewel de werken pas een jaar later zijn begonnen. Op de benedenverdieping bevond zich de kapel die gewijd was aan de Onbevlekte Ontvangenis (Inmaculada Concepción), terwijl de twee hogere verdiepingen gebruikt werden als gevangenis van handelaars die niet betaalden.

De Markthal ofwel De Mercado Central in Valencia is de overdekte versmarkt in het oude centrum van Valencia. Voor locals is het de belangrijkste markthal voor de koop en verkoop van verse producten, en voor ons een bijzondere en levendige bezienswaardigheid in Valencia. De markt is gebouwd in 1928 heeft een oppervlakte van 8.160 vierkante meter en ongeveer 400 winkeltjes en marktkramen. De Mercado Central bestaat uit twee delen: een aparte vis- en zeevruchtenmarkt en een markt voor groente, fruit, vlees en andere specialiteiten. De Mercado heeft een mooie 30 meter hoge koepel die is gemaakt van ijzer, kristal en keramiek. Onder de markthal ligt een grote kelder die vroeger werd gebruikt als visveiling, maar tegenwoordig zit hier een grote parking voor de klanten van de Mercado.

Op een terrasje hebben we later van een Menu del Dia genoten.

Het was toeristisch druk in het centrum van de stad. Meerdere groepen werden door gidsen door de stad geleid. Bij één van die groepen ontdekken C&W heel toevallig een stel dat ze kennen van vorig jaar, toen ze elk deel uitmaakten van de toenmalige NKC Spanjereis. En vanuit die groep werd Gerard aangesproken door een man die hem vroeg of hij bij de RUG had gewerkt, hij namelijk ook. Gerard bij het AVC en hij, Jans Keizer, was hoofd van de afdeling groenvoorzieningen, beide in hetzelfde gebouw gevestigd.

València is een stad waar heel veel gebruik wordt gemaakt van de elektro-step en waar veel wordt gefietst. De stad staat ook bekend om haar fietsvriendelijkheid. Misschien dat we dat morgen nog gaan proberen, als we durven tenminste.

bovenste zes foto's: in en vanuit het stadhuis

de Zijdebeurs

Donderdag 2 februari: València.

We zien hier bij heel veel campers fietsen staan, en die worden ook gebruikt. Dus hebben wij vanochtend ook besloten te gaan fietsen, je bent hier per slot van rekening niet iedere dag en het weer was wederom veel belovend.

Gisteren bezochten we de oude stad, vandaag wilden we naar de Stad van Kunsten en Wetenschappen.

Op GoogleMaps hadden we een fietsroute ingegeven. De Stad ligt 13 fietskilometers zuidelijk van de camperplaats waar we staan en gaat bijna altijd over fietspaden, soms vlak langs de weg. Het eerste deel ging door de oude buitenwijken van València en zelfs over een grindpad langs de metrobaan. Langzaamaan kwamen we meer in het stadsverkeer terecht, maar even verder fietsten we een paar kilometer door een park. Halverwege het park kwamen we langs het gigantische glijbanenpark Gulliver, een lust voor de kinderen maar ook volwassenen kwamen glijdend naar beneden.

En niet veel later zagen we in de verte de eerste tekenen van De Stad.

De Stad van Kunsten en Wetenschappen is een futuristische stad die bestaat uit zeven verschillende gebouwen

De volledige Stad is ontworpen door architect Santiago Calatrava. De bouw is begonnen in 1989 en heeft 20 jaar geduurd. Voor de stad was een budget van 308 miljoen euro beschikbaar. De architect is hier nogal overheen gegaan, het project kostte uiteindelijk 1200 miljoen. Dit was voor de architect geen enkel probleem, hij kreeg namelijk een percentage van alle kosten. Hoe duurder de stad werd, hoe meer hij betaald kreeg.

Met de bouw van de stad hoopte de gemeente meer toeristen te trekken, waar ze veel aan zouden kunnen verdienen.

Het grootste en meest futuristische gebouw is het operagebouw, het Palau de les Arts Reina Sofíia. Dit gebouw beschikt over twee grote zalen met meer dan 1400 zitplaatsen per zaal. Daarnaast zijn er nog twee kleinere zalen, elk van deze zalen biedt ruimte voor meer dan 400 toeschouwers. De buitenkant van het gebouw is enorm futuristisch, deze stijl is binnen doorgetrokken waardoor het voelt alsof je in de toekomst leeft.

De 3D bioscoop, het Hemisfèric, is het eerste gebouw dat afgerond werd, en werd geopend in 1998. In deze bioscoop worden tegenwoordig vooral Spaanstalige documentaires vertoond die ongeveer drie kwartier duren. De documentaires hebben verschillende onderwerpen, van documentaires over het klimaat tot het menselijke lichaam. Gelukkig is het vanwege de grote hoeveelheid toeristen ook mogelijk om de films in het Frans, Italiaans en Engels te bekijken. In de bioscoop draaien meerdere films per dag. Ook worden er 2D films afgespeeld.

Het Oceanogràfic is een van de grootste aquaria van Europa. Dit complex bestaat uit negen verschillende watertorens, in elk van deze torens zijn verschillende diersoorten te vinden. In totaal zijn er meer dan 40.000 dieren, verdeeld over meer dan 500 soorten, waaronder dolfijnen, flamingo’s, walrussen, zeehonden, pelikanen en uiteraard enorm veel andere vissen.

Een van de hoogtepunten is het Museo de las Ciencias. Dit wetenschapsmuseum heeft, verdeeld over drie verdiepingen, verschillende zalen en verschillende tentoonstellingen. De thema's in het museum gaan alle kanten op: klimaatveranderingen, menselijk lichaam en superhelden. Het museum is enorm interactief, zo hebben ze bijvoorbeeld als motto: "Verboden om niet aan te raken". Ook worden er los van de tentoonstellingen verschillende workshops georganiseerd.

L’Umbracle is een grote botanische tuin van meer dan 300 meter lang en 60 meter breed. Je kunt hier gratis doorheen lopen. In de tuin vind je enorm veel planten en palmbomen. Zomers wordt er een hippe markt georganiseerd met o.a. kraampjes en muziek. Ook worden er om de zoveel jaar tentoonstellingen georganiseerd in de tuinen.

De Pont de l’Assut de l’Or is een brug die mogelijk doet denken aan de Erasmusbrug in Rotterdam. De brug is 180 meter lang en 125 meter hoog, dit zorgt ervoor dat de brug het hoogste bouwwerk van de stad is. De brug is eind 2008 geopend en heeft bijna 60 miljoen euro gekost. Over de brug rijden trams en auto’s, maar er is ook een speciale plaats voor fietsers en wandelaars gereserveerd.

Het L’Agora gebouw is in 2009 geopend en hierdoor het meest recente gebouw. Dit is het enige gebouw van de zeven dat helaas niet voor publiek toegankelijk is. Het gebouw wordt gebruikt voor verschillende tentoonstellingen en besloten bijeenkomsten.

De fiets-terugtocht ging gemakkelijker, we waren al een beetje gewend aan de verkeerssituatie. Na thuiskomst zijn we gelijk onder de douche gestapt en hebben daarna een wijntje ingeschonken en zaten we nog bijna een uur in de zon.

het Gulliver glijbanenspektakel, een 'speeltuin' voor jong en oud en allemaal gratis toegankelijk

zo veel futuristische bouwwerken bij elkaar hadden we nog nooit gezien

Vrijdag 3 februarie: Jávea.

Een tijd geleden zagen we op tv een uitzending van ‘Ik vertrek’. Het ging toen over een stel dat in Aspe in Spanje een B&B wilde starten. Ze hadden een houten huis gekocht en moesten er verder aan gaan bouwen om er een broodwinning van te maken. Maar terwijl ze in de wachtstand stonden ten gevolge van de Spaanse bureaucratie, worden ze getroffen door noodweer en blijkt dat de buitenkant van het pand van MDF-platen te zijn gebouwd. Inmiddels is er een stenen huis omheen gebouwd en staan ze ook als cp op Campercontact. Het leek ons leuk om ook daar eens te gaan kijken. Maar helaas, de eerstvolgende datum dat er een plaatsje vrij was voor ons was pas op 20 februari. Jammer voor ons, maar natuurlijk fijn dat de camperaars hun hebben gevonden.

Goede vrienden van ons staan met de camper in Jávea. Via Facebook hadden we contact met elkaar en we zijn vanochtend uit València vertrokken naar Jávea. We wilden niet de hele route via de snelweg rijden, maar wel het eerste deel om zo te voorkomen dat we dwars door València moesten rijden. Dat lukte, maar toch passeerden we een aantal grote rotondes, sommige met meer dan drie rijbanen…..

Een deel van die eerste kilometers reden we langs het park en de Stad van Kunsten en Wetenschappen, waar we gisteren op de fiets reden. We zagen er nu slechts een glimp van, wat waren we blij dat we dat gisteren allemaal in alle rust hebben kunnen bewonderen.

Ruim daarna zijn we ‘binnendoor’ gaan rijden, totdat we op een wegje terecht kwamen dat nauwelijks breder was dan anderhalve camper en met wegkanten waar je zeker niet overheen wilde komen. Dan maar weer naar de ‘highway’. Rond een uur of drie waren we op de cp waar we Vera & Diana troffen. En heel kort daarna reden ook Cor & Wil de cp op. Onder het genot van koffie en later een fles bubbels, hebben we gezellig bijgepraat.

We hadden er min of meer op gerekend dat we vandaag, onderweg langs de kant van de weg, wel sinaasappels konden kopen. We hebben dat wel geteld op één plaats gezien, maar dat was aan de linkerkant van de weg en onmogelijk om er te stoppen, laat staan parkeren.

Het was vandaag alweer een zonnige dag, de zoveelste op rij. De avonden en nachten zijn nog fris. In de loop van de avond zetten we de gaskachel aan en laten die tot nu toe ’s nachts op standje 2 branden.

Later op de avond vonden we water op een plek in de camper waar dat absoluut niet thuishoort. Niet leuk en morgen verder zoeken.

een zeer prettig weerzien met zon, koffie en een drupje; dat ziet er goed uit, toch?

Zaterdag 4 februari: Jávea.

De nachten zijn nog koud en dat merkten we vanochtend. Voordat we gisteren vanuit València vertrokken hadden we nog de voorraad LPG gecontroleerd, de wijzer stond nog net vóór de helft, geen reden om te tanken. Maar vanochtend bleek dat de LPG-fles was overgeschakeld naar de gasfles met propaan. LPG is een mengsel van butaan- en propaangas. Het propaangas verdampt ook bij lage temperaturen, butaan niet. En in die halfvolle LPG-fles zit dus blijkbaar nu alleen nog maar butaan. Vannacht de warmtemat aan die om de fles zit, dan moet het goed gaan.

We schrokken gisteravond van het water dat onder de douche-/wc deur lag. Er kon eigenlijk maar één oorzaak zijn: de pollepelsteel in de afgekoppelde waterslang voor de wc. Die bleek inderdaad niet helemaal dicht te zijn. Een extra slangklem aangebracht en de eerste verder aangedraaid. Probleem voorlopig opgelost.

En verder: de dag begon weer zonnig en die zon is de hele dag verder blijven schijnen. We zijn vanochtend bij de camper gebleven en hebben van die zon genoten. Het idee werd geopperd om met z’n zessen bij het tegenover liggende restaurant te gaan lunchen. Het restaurant is eigendom van een Nederlander, net zoals trouwens de cp. Om twee uur hadden we daar afgesproken en we hebben er heerlijk het ‘menu del dia’ gegeten. Om halfvijf waren we weer bij de camper, deze dag was weer voorbij voordat we er erg in hadden.