Zondag 7 april: Vera.

Wat we verwachtten, was gebeurd. Het Saharazand was de afgelopen nacht neergedaald. Nagenoeg iedereen was vanochtend druk met camper afstoffen. Inderdaad enkel afstoffen, want wanneer je met water tekeer gaat wordt het pas echt een ramp. Omdat wij niet aan de walstroom staan, zorgen onze zonnepanelen ervoor dat de accu in de loop van de dag weer volledig geladen is. Maar dan moet de zon natuurlijk wel bij die cellen kunnen komen. Dus ook die moesten worden afgestoft. Later, als we een keer een tankstation met wasplaats voor hoge voertuigen tegenkomen, zullen we de waterstraal op de camper richten.

 

We wilden gisteren ‘even’ contant geld pinnen. Pinautomaten genoeg hier in Vera, maar we kregen er geen geld uit. We probeerden het bij twee automaten. Omdat we de pinpas niet bij ons hadden, gebruikten we de telefoon hiervoor. De mogelijkheid om die te gebruiken was aanwezig. Maar mogelijk dat het toch hierdoor, en door de Spaanse taal die niet naar een andere kon worden gedwongen, niet lukte. Vandaag met de pinpas was het zo gepiept.

 

Daarna wilden we weer even naar een van de twee terrasjes op het plein voor de kerk. De kerk was er, het plein ook, maar slechts één van de terrasjes waar slechts een paar mensen zaten. Het was zo dood als een pier in het dorp. Maar wat we besteld hadden smaakte weer uitstekend, daar lag het niet aan…..

 

Het werd een mooie, warme dag. Vanochtend was er nauwelijks wind waardoor het extra warm aanvoelde. De maximum temperatuur bij de camper gaf 27 graden aan, in het dorp zagen we op een display zelfs 30 graden staan.

 

en de hele camper was bedekt met een heel dun laagje zand, niet alleen bij ons maar op álle campers

een smoothy...

...en een Café Asiaticó, zo lekker....

Maandag 8 april: Murcia.

We werden vanochtend op tijd, voor ons doen althans, gewekt door een constant laag gebrom. Een stationair draaiende motor. Maar dat duurde te lang voor een camper die op het punt staat te vertrekken. Het klonk net alsof er een grote vrachtwagen vlak bij de camper stond. En dat was ook zo, bleek nadat we een luikje voorzichtig een beetje openden. Een grote gele bergingswagen die een onfortuinlijke Britse campers kwam ophalen. Niet leuk voor die Brit, maar wij waren mooi op tijd op en dat kwam goed uit omdat we vandaag wilden vertrekken. Na het ontbijt hebben we de spullen opgepakt en zijn even bij de saniplaats gestopt om te wisselen.

We hadden al uitgezocht dat we op een paar kilometer van de cp LPG konden tanken en diesel voor een niet al te gekke prijs: €1,439 per liter. Het was wel even manoeuvreren omdat we niet met de ‘goede kant’ bij de pomp konden komen. Zo, alles weer vol en leeg, we toetsten de grote cp van Murcia in op de navigatie en gaven aan dat we niet via de snelwegen wilden rijden.

We reden o.a. via de C9, C21, MN502 en de RM604 een prachtige binnendoor route. Door bosgebieden, kleine dorpjes en via slingerwegen. Ook reden we door onafzienbare tuinbouwgebieden waar op sommige plaatsen massaal werd geoogst.

De totale afstand was volgens de navigatie rond de 150 kilometer. Uiteindelijk kwamen we om twee uur aan in Murcia, maar op een totaal verkeerde plek. We hadden een verkeerde cp ingegeven. Nadat we dat hadden gecorrigeerd hebben wij en de camper delen van de buitenwijken van Murcia gezien waar de camper soms maar net doorheen paste. Maar het lukte en we staan hier met veel meer op de bekende cp vlakbij o.a. IKEA. Het is een gratis cp met verzorging. Zo te zien staan er ook campers die het hier ook voor een langer tijd fantastisch vinden.

 

Woensdag 10 april: Tavernes de la Valldigna.

We zijn gisteren (dinsdag) nog een dagje op de cp in Murcia gebleven. Uitgebreid boodschappen bij Aldi gedaan en we wilden nog een paar dingetjes halen bij de China Bazar. Maar wat die laatste betreft kwamen we van een koude kermis thuis: leegverkoop vanwege opheffing. Nagenoeg alle schappen waren leeg en wat er nog wél was ging voor de helft van de prijs weg. Er zat niks meer voor ons bij.

 

Ooit was er ook een groot, luxe winkelcentrum, verdeeld over twee etages. Het gebouw staat er nog wel, maar ook daar is het kommer en kwel. Het grootste deel staat leeg. Het was ons oorspronkelijke plan om er iets te gaan eten, dat hebben we maar voor een andere dag en plaats bewaard.

 

Vandaag (woensdag) zijn we weer gaan rijden. Heel voorzichtig gaan we weer omhoog. We hadden een cp/camping uitgezocht in Tavernes de la Valldigna: Area Camper La Finca. Een plek waar zestig camper kunnen staan. We waren er redelijk op tijd en dat was maar goed ook, er waren nog twee plekjes vrij. Later hoorden we dat er op deze cp veel wordt overwinterd.

Na de lunch zijn we even gaan wandelen, eerst richting dorp(je) waar het niet echt druk was. Daarna naar het strand, er is helaas geen boulevard, en er stond een forse frisse wind. Op het strand zaten een paar vissers hun geluk te beproeven. Morgen willen we fietsend wat van de omgeving bekijken.

 

wordt hier natuursteen gedolven?

muurschildering in 't dorp

geen 'nee' te koop

alleen een paar vissers op het strand

veel toeristische hoogbouw

Donderdag 11 april: Tavernes de la Valldigna.

En het was weer een mooie dag met een stralende zon en een maximum temperatuur van 23 graden. En nu, 20:30 uur, is het nog steeds 16 graden en veel lager zal die temperatuur ook niet worden.

 

We zijn vandaag op de fiets naar Cullera gereden. Echt langs de kust fietsen is er hier niet bij. Het eerste deel van de ruim 10 kilometer konden we parallel rijden aan de CV-605 die verder westelijk is gelegen. We reden door een gebied met recreatiewoningen en bouwgrond. Deze weg ging op een gegeven moment niet verder en moesten we over die CV-605. We waren goed voorbereid met de gifgroene hesjes en de helmen, die we overigens altijd dragen als we op de fiets weggaan. Trouwens niet alleen hier, thuis in de stad zijn we er inmiddels ook aan gewend om een helm te dragen. We zijn de gêne hiervoor voorbij.

 

Cullera heeft, in tegenstelling tot het dorpje waar we op de cp staan, wél een gezellige boulevard. Hier zijn de restaurantjes wel geopend en ook van het strand werd gebruik gemaakt.

We hebben hier wat rondgelopen en vonden een terrasje waar we een heerlijke pizza hebben gegeten.

Terug zijn we helemaal via de 605 gereden en merkten ook hier weer dat de meeste automobilisten zich houden aan de regel dat ze met een minimale afstand van anderhalve meter een fietser mogen passeren. Mochten ze worden gesnapt als ze die regel niet in acht nemen, dan kan dat gevolgen hebben voor hun puntenrijbewijs.

 

Bij de camper hebben we nog lekker een tijd zitten lezen, eerst in de schaduw, daarna met de zon in de rug en met het zakken van de zon hebben we de stoelen nog even omgedraaid.

'snuisterijen' genoeg te koop

een groep kinderen geniet van een straatartiest

heeeel klein in het midden op de achtergrond en heel hoog: een kasteel

en achter deze poort...

...bevond zich...

...een heus botenkerkhof

Zaterdag 13 april: Alcossebre.

Gisteren zijn we toch nog maar een dag op de cp gebleven. Het was warm. We hebben bij de camper zitten lezen. We zijn elk bezig in een boek van Steven James uit een serie van vijf boeken.

 

Vandaag zijn we weer gaan rijden. We beginnen heel voorzichtig aan de thuisreis. We willen geen dagen met veel kilometers reizen, dus nemen we er de tijd voor. We staan nu op de cp Las Moreras. Bij aankomst was de cp niet vol, maar tot ’s avonds werd er nog binnengereden.

Vanmiddag zijn we op de fiets een eind zuidwaarts langs de kust gereden. Op diverse plaatsen stonden campers vlakbij het strand, maar ook vlakbij de bordjes dat je er niet mag overnachten.