5 juni

Opstaan in de regen. Het had ook een groot deel van de nacht al geregend. En het is de hele dag niet weer droog geweest. Het werd dus een saaie rijdag.

Wel zijn we nog naar de outlet van Fjellraven gegaan. We hadden uitgevonden dat die in Örnskölsvik moest zijn. En omdat het toch de hele dag regende, was daarvoor wel even tijd. Maar wij zijn thuis bij het fenomeen outlet toch andere prijzen gewend.

En nog steeds regen, regen, regen. Dus maar weer verder en vonden een verregende, troosteloze cp bij de jachthaven van Umeå.

6 juni

Het is ons al meerdere keren opgevallen dat het vaak om-en-om is met het weer. Gisteren de ganse dag regen, vanochtend al heel vroeg stond de zon al weer te schijnen. En dat is de hele dag zo gebleven. Dan is de aanblik van en het uitzicht op de cp toch een stuk aangenamer.

Ons reisdoel voor vandaag, op weg naar de Noordkaap, was Jävre. En dat is gelukt.

Maar op weg daar naar toe hadden we uitgevonden dat er in Fällfors in de rivier de Byskeälven een aquariumachtige glaswand zou zijn. Hierdoor zou je de zalm stroomopwaarts kunnen zien zwemmen. Maar dan moet natuurlijk wel de zalmtrek bezig zijn, nu niet. De Byskeälven is daar een kolkende rivier die vanuit het meer Arvidsjaursjön naar de Botnische Golf stroomt.

We waren heel verbaasd toen we ergens onderweg op de E4 een eland met jong in de berm zagen. Heel riskant, zowel voor de dieren als de auto’s.

En op de cp in Jävre waar we nu dus staan, hebben we uitzicht op de Botnische Golf. Aan elke kant van de E4 is een cp. Achter de Touristinfo is gratis maar er is verder ook niks. Waar wij staan kost €5.- met toilet- en watervoorziening en dus een mooi uitzicht. En vanuit de oude vuurtoren is het uitzicht nog veel mooier.

Ook hebben we met de schotel op 650 noorderbreedte nog steeds ontvangst van Astra 3. De C/N waarde is gedaald naar 10. Voor Astra 1 met BVN is dat nog 14.1.

Benieuwd hoe lang we nog naar de NPO kunnen kijken, de schotel staat inmiddels volledig verticaal.

7 juni

Vandaag geen om-en-om weer maar gewoon een stralende zon bij 20 graden.

We zagen dat er in het deksel van een put in de straat van de cp een luikje was gemaakt voor toilet en vuilwater. We hebben dus ook de nodige tanks weer geleegd en gevuld, want er was ook vers water.

Toen ook nog even de nieuwe kabelbakjes geïnstalleerd. Nieuwe kabelbakjes? Ja, dat zijn de 2 bakjes die we bij Bauhaus hadden gekocht, ter vervanging van de oude , waar we o.a. de rubber hamer, wielstoppers en kabels in opbergen. Waarna we weer op pad konden. Volgens de planning een rit van 75 kilometer.

De eerste stop was in Piteå, hier zou LPG getankt kunnen worden. En dat klopte, we hebben ook de fles weer gevuld. Maar bij het afrekenen klopte r iets niet, want we moesten 10 liter afrekenen, terwijl beslist niet meer dan 5 in was gegaan. Maar ja, leg dat maar eens uit in het Zweeds en half Engels.

Daarna doorgereden naar Gammelstad. Klinkt beroerd, maar dat was het absoluut niet. Een oud kerkdorp met allemaal kleine huisje er omheen. Die werden gebruikt als overnachtingsplaats, omdat men (vroeger) na het kerkbezoek niet meer naar huis kon reizen.

Toen we net zaten te eten hoorden we van een Nederlandse buurcamper dat er een verzameling oldtimers bij de kerk stond. We zijn nog even gaan kijken, maar de meesten waren al weer vertrokken. Het is trouwens opvallend hoeveel van die gerestaureerde oudjes er in Zweden rijden.

8 juni

Weer een hele dag prachtig zonnig weer met een temperatuur van 20 graden.

We zijn uit het kerkdorpje vertrokken en in één keer naar Camping Scabram in Jokkmokk gereden.

Onderweg natuurlijk een kopje koffie op een parkeerplaats bij een brug. We reden weg 97 en direct na de brug was men nogal met de weg bezig. Over een afstand van elf kilometer was telkens gedurende een kilometer het asfalt (tijdelijk) vervangen door grof grind. Dus zeer langzaam rijden en af en toe het achteropkomende verkeer voor laten gaan.

Op weg naar de camping, een paar kilometer voor Jokkmokk, passeerden we de Poolcirkel.

En ook vandaag zagen we weer een eland grazen langs de kant van de weg.

9 juni

We zijn vandaag op de camping in Jokkmokk gebleven. Zo konden we ook mooi weer even douchen.

We kenden deze stad nog van een vorig bezoek, nu 10 jaar geleden. Daarom, en omdat het alweer prachtig weer was hebben we de fietsen weer van het rek gehaald en naar het centrum gefietst, 3.5 kilometer met klimmen en dalen maar goed te doen.

Daarna opgefrist en lekker zitten lezen in de zon bij 20 graden.

10 juni

Nog even de tanks weer leeg en vol en dan weer op stap. Via de E45 en de E10 naar Kiruna. En ondertussen in Gällivare nog naar de supermarkt.

Het was weer een warme dag met tot laat in de avond de volle zon. Opmerkelijk waren de aantallen rendieren die we zagen. Grazend langs de kant van de weg. Maar ook gewoon op hun dooie akkertje de weg overstekend.

Tien jaar geleden waren we in Porjus bij Patricia Cowern. Zij exposeerde haar foto’s van de omgeving en het noorderlicht in haar huis: het oude station van Porjus. We zijn er weer naar toe gegaan maar troffen er niemand aan. Het lijkt een restaurant te zijn geworden en ik had gelezen dat haar zoon daar mee te maken heeft.

We zijn verder gegaan, naar Kiruna. Ook hier waren we tien jaar geleden en hebben toen meer dan een uur geluisterd naar orgelmuziek in de beroemde kerk. Vandaag waren we nog net op tijd om even een binnen te kijken. De kerk werd gesloten nadat er net een kerkelijk huwelijk was voltrokken. Binnen vijf tot tien jaar wordt/is deze kerk balk voor balk afgebroken en vijf kilometer verderop weer opgebouwd. Een nieuw stadhuis is al in aanbouw, het station verplaatst en een paar karakteristieke huizen zijn en worden losgemaakt van de fundering en naar een nieuwe plek gereden. Dit alles vanwege de uitbreiding van de ertsmijn in de richting van de stad.

Ook gingen we nog naar Jukkasjärvi, naar het Icehotel. Vroeger werd dat tijdens de wintermaanden gebouwd van blokken ijs uit de achter gelegen rivier, nu schijnt er het hele jaar door een ijshotel te zijn. Voor wat wij konden zien bevond zich dat onder een dikke isolerende laag. De charme was er wat ons betreft een beetje af.

We overnachtten op een cp tussen de weg en het meer bij Laxforsen.

11 juni

Het klink afgezaagd, maar het was alweer een prachtige dag. Bijna de hele dag volle zon, op een paar stukjes onderweg was er wat bewolking. Omdat de temperatuur niet erg hoog is, ongeveer 19 graden, moet je wel in de zon gaan zitten en in de luwte. Maar dan is het heel goed uit te houden.

Maar eerst moest de voorruit van vliegen ontdaan. Glashelder water getapt uit de rivier die ook achter het Icehotel loopt en waaruit ’s winters de ijsblokken voor het hotel worden gezaagd.

Vandaag reden we de drie-landen-rit. We vertrokken uit Jukkasjärvi in Zweden, gingen bij Karesuando de grens over naar Finland en tussen Kautokeino en Kivilompolo naar Noorwegen. Op geen enkel punt was douane te zien. Naar Noorwegen slechts een verlaten grenspost.

De wegen waren lang en verlaten. Op de navigatie zagen op een gegeven moment dat de volgende afslag ‘al’ over 125 kilometer was.

Het landschap werd steeds meer verlaten, minder bomen, minder dorpen. En een dorpje was dan vaak niet meer dan een paar huizen. Het is ook zaak om onderweg waar mogelijk diesel te tanken, ook al is de tank nog (lang) niet leeg.

Op veel plaatsen onderweg lag nog sneeuw, ook op de cp.

We belandden uiteindelijk op een verlaten cp aan weg 93 een aantal kilometers ten zuiden van Kautokeino.

12 juni

Voor vandaag hadden we gepland dat er 270 kilometers onder de wielen door moesten. We zijn op tijd vertrokken. We wilden nog niet vandaag naar de kaap.

We reden door onmetelijke toendragebieden. Hoe verder noordelijk we reden, hoe meer sneeuw er op de bergen en ook lager, in de bermen lag.

In Kautokeino hebben we brood gekocht en het eerst Noorse geld gepind. Niet zo heel erg veel, want je kunt bijna overal pinnen, zelfs voor een ijsje.

We wisten dat in Alta LPG kon worden getankt. Maar om het zeker te weten zijn we er even langs gereden. En het klopt, kunnen we op de terugweg mooi even bijvullen; direct ook maar diesel getankt.

In de route naar de Noordkaap zitten een paar tunnels. En de eerste de beste was gestremd. Een lange file stond te wachten. We kregen een seintje dat het mogelijk lang zou kunnen duren en zijn daarom omgekeerd en naar een parkeerplaats gereden. Hier zouden we ook kunnen overnachten. Maar toen er een hele rij campers voorbij kwam, was het duidelijk dat de stremming was opgeheven en zijn wij ook weer gaan rijden. Een paar kilometer verder vonden we een plaatse aan het Porsnangerfjord met uitzicht. En met de koelkastkant op de wind. Dat tochtte behoorlijk, dus maar een badhanddoek voor de koelkast gehangen en, sinds lange tijd, de verwarming weer aan.

’s Avonds kwamen de rendieren grazen rond de campers.

Meestal halen we aan het einde van de dag de mail nog even binnen. Soms kan dat met het dan beschikbare WiFi-signaal. Maar als dat er niet is, hebben we een simkaart in de MiFi. Maar het aantal GSM zend/ontvangmasten zal hier niet groot zijn, we kregen nauwelijks de post binnen.

13 juni

Het was een koude nacht, buiten was het 5 graden toen we opstonden. Maar toen brandde de kachel gelukkig al een halfuurtje en was het binnen snel weer behaaglijk warm.

Nog 103 kilometers waren er te gaan tot aan ‘De Kaap’. De weg was goed, maar op sommige delen niet al te breed. Het landschap was kaal met nog veel sneeuw. We kijken er nu niet vreemd meer van op als we een kudde rendieren zien. Dat was in het begin van de reis wel anders. De vroegere veerverbinding is nu een tunnel van 7 kilometer met aan het begin en het eind een helling van 9 graden, dus bij de afdaling remmen op de motor.

Je kunt de Noordkaap niet zomaar bezoeken, daarvoor moet worden betaald en dat tikt er aardig in. Voor ons samen (en de camper) NOK 540 per 24 uur. Omgerekend ruim €54.-. Maar ook als je met de fiets komt, en die zijn er wel degelijk, moet als toegang minimaal €18.- worden betaald.

En we kwamen net op tijd aan. We zijn direct naar de globe gelopen en hebben ons daar laten fotograferen. Niet veel later kwam de mist opzetten en die is de hele dag niet meer weg geweest. Soms wat meer, dan weer wat minder maar niet meer helder.

Toen wij op de parkeerplaats aankwamen was er ruim plaats. In de loop van de middag en avond kwamen er steeds meer auto’s met caravan en camper bij. Zelfs om halfelf reden er nog een paar motoren binnen. En dat, terwijl er hier geen enkele accommodatie voor hen is, alleen tijdens de openingsuren de toiletten in de Noordkaaphallen.

In die hallen zijn de nodige restaurants en souvenirshops. Ook wordt er met 3 projectoren een panoramafilm over de kaap vertoond. Alleen jammer dat de projector voor het middelste scherm niet goed was afgesteld, waardoor de kleur rood niet doorkwam. Maar ja, wat mag je verwachten voor zo’n toegangsprijsje. Het was voorlopig de veruit duurste cp met de minste voorzieningen die we hadden deze reis.

Het is nu buiten om halfelf nog maar 2.2 graden, benieuwd hoe ver dat nog gaat dalen vannacht.

14 juni

’s Morgens om 6 uur was het nog volledig mistig. Terug in bed, want ook de buiten- en de binnentemperatuur beviel ons niet. Respectievelijk 2 en 10 graden.

Toen we om halfnegen opstonden was het zowaar helder. Dus hebben we voor het ontbijt nog een rondje gelopen en nog een paar foto’s gemaakt. Lang buiten zijn was er niet bij, want er waaide nog een snerpend koude wind.

Na het ontbijt zijn we vertrokken. Op weg naar Hammerfest, ons einddoel voor vandaag, hebben we nog een paar tussenstops gemaakt.

De eerste afslag was naar Skarsvåg, een klein dorpje met een dito haventje. Daarna naar Honningsvåg. Hier meren de grote cruiseschepen aan, waarvan de passagiers dan met bussen naar de Noordkaap worden vervoerd. Veel van de winkels in de hoofdstraat met souvenirs.

Daarna bij Reema de nodige boodschappen gedaan en toen was het ook al weer tijd voor een (vers en knapperig) broodje.

Bij Shell de dieselvoorraad aangevuld en op naar Hammerfest. We hadden op Campercontact weer een cp uitgezocht, 11 kilometer bij de stad vandaan in Forsol. We kwamen op een superplek. Niet zozeer de cp zelf, maar wel de locatie. We hebben tot laat buiten in de zon gezeten en zijn tot na middernacht opgebleven om de zon te blijven volgen. Omdat er in het noorden bewolking kwam opzetten, konden we de zon op het laatst niet meer zien, maar je kon ongeveer nagaan wat de baan geweest moet zijn.

Foto's 2, 3 en 4 zijn rond middernacht gemaakt