Tekst

Zondag 16 april: Saint-Pourcain-sur-Sioule.

In de loop van de avond zijn er nog een paar campers bij gekomen, ook aan weerskanten van ons. Hierdoor stonden wij toch nog enigszins in de luwte. We hebben geen noemenswaardige last meer van de harde wind gehad.

Overigens valt er vandaag weinig méér te melden dan dat we vanochtend na het zondagontbijt weer zijn vertrokken.

Eerst via een rustige A75 tot aan Riom, want verder ging de weg als tolweg. Vanaf daar verder over de D2009 naar Saint-Pourcain-sur-Sioule. Vlak voor het dorp maar weer even diesel getankt. In tegenstelling tot een aantal vorige tankstations, kon bij deze geen maximum bedrag worden ingegeven. Bij €120.- hield hij er gewoon mee op. Gelukkig zat de tank weer nagenoeg vol.

We zijn vanmiddag even naar het dorpje gelopen, maar het was zondag dus zat er weinig leven in het dorp.

In januari stonden we alleen op de cp, die nu trouwens aardig volloopt. Maar er kunnen nog wel een paar campers bij.

 

dit was vanochtend om 09:00 uur

't was rustig in 't dorp

Dinsdag 18 april: Blegny (B).

Gisteren hebben we iets meer dan 300 kilometer gereden van Saint-Pourcain-sur-Sioule naar Langres. Hoewel we niet hadden opgegeven om de snelweg te mijden, reden we bijna volledig ‘binnendoor’ langs uitgestrekte druivenvelden. Maar ook kleurde de omgeving regelmatig helemaal geel van het koolzaad. Het schoot niet echt op, maar het was een prachtige route.

 

heel erg veel caves in deze streek, niet zo verwonderlijk in de Bourgogne...

...met zo veel druiven-/wijnvelden...

...maar deze fles is en blijft leeg

en aan koolzaad is ook geen gebrek

Vandaag, dinsdag, was het nog even verder rijden dag gisteren, uiteindelijk werd het ongeveer 450 kilometer naar de volgende overnachtingsplek. Omdat de navigatie gisteren niet helemaal deed wat wij wilden, hadden we voor vandaag een paar instellingen veranderd. En omdat het toch een behoorlijke afstand was, hadden we besloten om vanaf SPsS via de tolweg te rijden. Het leek wel alsof de navigatie tolwegangst had. Want wat we ook probeerden, het werden steeds gele en rode wegen. We hebben zelf maar ingegrepen waardoor we toch op de tolweg terecht kwamen en even lekker konden opschieten.

Rond vijf uur waren we op de plaats van bestemming, de cp bij de voormalige mijn in Blegny.

 

Woensdag 19 april: Blegny.

Maandag en dinsdag was het weer ons goed gezind, zonnig en overwegend droog, op een paar spetters na op maandag.

En ook vandaag, het was alweer een zonnige dag, maar met tamelijk veel wind waardoor het koud aanvoelde.

We zijn vandaag in Blegny gebleven. Vanmiddag zijn we op de fiets naar het dorp gegaan. De fiets geparkeerd en verder door het dorp gelopen. Het was, met alle respect, een beetje een saaie boel.

Er staat een mooie kerk in het dorp. Gelukkig was de deur niet op slot, maar verder dan het voorportaal kwamen we helaas niet.

Uiteindelijk hebben we bij een supermarkt een broodje gehaald en zijn toen maar weer terug naar de camper gefietst. We hebben de afgelopen dagen weer veel gelezen, dat verveelt nooit.

Morgen steken we de grens weer over en hopen dan weer in Nederland te zijn.

 

de toegang tot het mijncomplex

helaas, de kerk was gesloten

een mooier beeld van de dagafsluiting kun je nauwelijks bedenken

Donderdag 20 april: Biest-Houtakker.

Zo, we zijn inmiddels weer in Nederland. We zijn op tijd uit Blegny vertrokken, voor ons is halftien ‘redelijk op tijd’. Ons ontbijt met koffie loopt soms een beetje uit.

Het reisdoel voor vandaag was Hilvarenbeek, om precies te zijn Biest-Houtakker.

De reis verliep voorspoedig, geen files of andere vertragingen. De afstand was slechts 145 kilometer. Ook Luik met z’n tunnel is tegenwoordig geen obstakel meer.

Waarom dit reisdoel, we hebben morgen een afspraak in Kaatsheuvel voor het laten monteren van een camperalarm.

We staan op camperplaats Biest-Holtakker, die ook in Campercontact staat. Eigenlijk toevallig gevonden omdat we naar een cp wilden, waarvandaan we morgen snel en gemakkelijk naar Kaatsheuvel kunnen rijden. En wát voor camperplaats, vrijwel alles wordt digitaal geregeld. Kentekenherkenning bij de slagboom, stroom afnemen met afrekening bij een digitale ‘kassazuil’, aanmelden voor een plaats op de cp bij de aanmeldzuil met supergroot display. En een toiletunit waar je thuis zelfs jaloers op zou kunnen zijn.

Op 30 meter naast de cp loopt het Wilhelminakanaal, waar af en toe een vrachtschip passeert en veel gebruikt wordt door een roeivereniging.

Wij hadden eergisteren al on-line gereserveerd, waardoor de slagboomcamera ons kenteken zou moeten herkennen. Daar ging het even mis, een kinderziekte(tje). Even bellen en Loes Vromans was er binnen een minuut om de slagboom te openen. Vooralsnog, alle lof voor deze cp in de Brabantse Kempen.

 

Zaterdag 22 april: Biest-Houtakker.

Gisteren (vrijdag) hadden we om halftien een afspraak bij een bedrijf in Kaatsheuvel voor het laten inbouwen van een alarmsysteem. Er zitten nu contacten op de vier deuren. De inbouw verliep voorspoedig en om halftwee hebben we afgerekend en zijn we weer vertrokken, naar Lidl, even verderop.

In onze vorige camper hadden we ook een alarmsysteem dat z’n diensten heeft bewezen. Een paar jaar geleden waren we bij vrienden in Spanje en terwijl we met z’n vieren waren gaan eten, is er in de camper ingebroken. Het slot van de toegangsdeur achter is vakkundig gemold, waarna de deur open kon. Toen echter liet de lawaaipapegaai onder de motorkap van zich horen, waarna de dieven er als de gesmeerde bliksem vandoor zijn gegaan, ze zijn niet binnen geweest. Dit ooggetuigenverslag kregen we later te horen van een bewoner in de buurt van de camper.

 

Op slechts vijf fietskilometers vanaf de cp bevindt zich de Abdij Onze Lieve Vrouw van Koningshoeven. Heel toevallig hadden we een paar dagen geleden de tv-uitzending Kloostergasten van kro/ncrv gezien waarin Evi Hansen drie dagen te gast was in de abdij.

Het weer van vandaag (zaterdag) liet zich redelijk goed aanzien. In de middag werd wat regen verwacht. Toen de zon nog scheen hebben we de fietsen gepakt en zijn naar de abdij gefietst. Vanaf de cp en dan net over de ophaalbrug van Biest-Houtakker loopt een fietspad langs het Wilhelminakanaal tot bijna aan de abdij toe. De abdijwinkel was nog gesloten en ging pas om één uur open. En de abdij is niet zomaar te bezoeken. Wel open was het Proeflokaal. Eigenlijk is dit gewoon een horecagelegenheid, waar natuurlijk de diverse abdijbieren gedronken kunnen worden. Wij hebben er twee geprobeerd, samen met een typisch Brabants Worstenbroodje. Dat smaakte naar meer. En natuurlijk hebben we een paar flesjes meegenomen uit de abdijwinkel: La Trappe Dubbel 7%, Tripel 8,5% en Quadruppel 10%.

Inmiddels was het echt gaan regenen, dus regenbroeken aan en terug naar de camper.

 

Hier in de Koningshoeven ligt de bakermat van La Trappe Trappist. Binnen de muren van de abdij produceert Bierbrouwerij de Koningshoeven Nederlands trappistenbier. Nog steeds onder toezicht en verantwoordelijkheid van de monniken en nog altijd vanuit de innerlijke overtuiging ‘goed te doen’, want een deel van de opbrengst gaat naar goede doelen. Deze oorspronkelijke principes leveren La Trappe Trappist het exclusieve label ‘Authentic Trappist Product’ op van de Internationale Vereniging Trappist.

De abdij ligt in Landschapspark Moerenburg-Koningshoeven, nabij de Oisterwijkse Vennen en is omgeven door een aantal fietsroutes. Wij hebben al geopperd om hier van ’t zomer weer naar toe te gaan.

 

De regen heeft ons een bezoek aan ‘Heerlijckheid de Eksterhoeve’ echter door de neus geboord. We hadden vanmiddag telefonisch een tafel voor twee personen om zes uur gereserveerd. Om halfzes zijn we op pad gegaan, met de benenwagen. Wat achteraf bleek een wandeling van iets meer dan twee kilometer te zijn. Toen we de camper uitliepen miezerde het een beetje. Op een gegeven moment werd het gewoon een echte regenbui. En we voelden er niet veel voor om als een paar verzopen katten aan te schuiven voor een overheerlijke spekpannenkoek. Helaas, voordat we halverwege waren zijn we omgekeerd en hebben de reservering geannuleerd. Reden te meer om hier weer terug te komen.

 

een klein deel van de abdij...

waar we, uiteraard, niet naar binnen konden

een Mariakapelletje....

....in de kloostertuin

de brouwerij is inmiddels een commerciële onderneming

La Trappe Dubbel en Quadrupel...

...proost!

met een Brabants worstenbroodje, lekker!

de hele Solex ploeg ging voor een complete bierproeverij....

Zondag 23 april: Harmelen.

Om halfelf vanaf de cp in Biest-Houtakker vertrokken en in de navi aangegeven ‘snelweg mijden’ want we hadden geen haast. Maar bij Brakel liepen we vast, figuurlijk wel te verstaan. Want daar moest met de veerpont de Waal worden overgestoken. Dat zou op zich niet een probleem hoeven te zijn, ware het niet dat de waterstand waarschijnlijk redelijk laag was, waardoor de knik in de weg naar de veerpont te groot was. We durfden het risico van vast komen te zitten met de nodige schade niet te lopen en zijn omgereden via de N322 en de A2 en zijn bij Zaltbommel de Waal overgestoken.

Het reisdoel was Montfoort, waar familie net hun nieuwe huis had betrokken.

Daarna zijn we naar Harmelen gereden, waar op de cp H2O nog net twee plaatsen vrij waren.

De dag begon droog, maar allengs hebben we wat regenbuien over gekregen.

 

Maandag 24 april: Middenmeer.

Niks bijzonders vandaag, want eigenlijk zijn we gewoon op weg naar huis. Zij het dat we de afgelopen en komende dagen een paar afspraken hadden gepland. Vandaag zijn we naar Middenmeer gereden en blijven daar morgen ook, omdat we woensdag voor reparatie van het toilet in Oude Niedorp moeten zijn.

 

Dinsdag 25 april: Middenmeer.

Het weer was wat wisselvallig en door de aanhoudende wind voelde het niet echt aangenaam. Desondanks zijn we gaan wandelen. En het is nog steeds zo dat wanneer er ergens boten afgemeerd liggen, wij daar dan onze route op aanpassen. Zo ook vandaag.

Hoewel de cp onderdeel is van de Jachthaven van Middenmeer, wordt er hier weinig gevaren. Van de brug naast de jachthaven hebben we de lichten niet anders dan ‘dubbel rood’ gezien, hetgeen inhoudt dat de brug niet wordt bediend.

En de boot op de derde foto díe dan vanmiddag langs kwam varen, moest dus helaas omkeren.

 

Woensdag 26 april: Schagen.

Onze reparatieafspraak was pas om 15:30, dus hadden we geen haast. We zijn naar Wieringerwerf gereden, hebben boodschappen gedaan en de tijd verder besteed aan lezen. Om drie uur waren we bij Camper Pascal in Oude Niedorp. NaviTruus stuurde ons langs een zeer onlogische route, waardoor we bij een brugje moesten keren. En toen ging het even fout. Na 5,5 duizend schadevrije kilometers naar en in Spanje, reed ik hier, achteruit, net tegen een uitstekend deel van een brughekje waardoor een (klein) deel van het achterlicht daar nog bij de brug ligt. En een nieuw achterlicht is, kort gezegd: nogal duur!

 

Pascal heeft het toilet helemaal uit elkaar gehaald, waarna hij de nieuwe magneetklep kon monteren. We hebben ons nagenoeg de hele reis goed kunnen redden met een fles spoelwater. Maar we kunnen nu eindelijk het toilet weer gewoon met behulp van de bedieningsknop doorspoelen.

 

Om halfvijf konden we weer op stap en we hadden een cp in de buurt van Heerhugowaard uitgezocht. De laatste kilometer daar naartoe leidde over een weggetje ter breedte van een royaal fietspad en er waren geen passeerhaventjes. Van de cp was al bekend dat we beter niet op het gras konden gaan staan, kortgeleden had de beheerder er al een camper uit moeten trekken. Beter was om op het asfalt te blijven, had hij ons gisteren al telefonisch gemeld. Maar daar stond al een Porsche Cayenne, moederziel alleen. Kortom, de plek stond ons niet aan en we zijn weer vertrokken, nu naar Schagen aan de jachthaven. Maar als je zo laat daar nog aankomt is het vast al vol. Nee hoor, nog twee plaatsen vrij. We blijven hier morgen, kijken wat Koningsdag ons te bieden heeft.

 

ai, dit doet pijn.....

Donderdag 27 april: Schagen.

Vanaf zes uur mochten de mensen hier hun spulletjes proberen te verkopen. Om halftwee moest alles weer opgeruimd zijn. We zijn op de fiets even naar het centrum van Schagen gegaan. En waar je ook keek, elke straat in en om het centrum was bezet door de rommelmarktverkopers. En aan de tassen van diverse mensen te zien, werd er aardig ingekocht.

 

Vanmiddag hadden we onze vrienden uit Pals/Molengroet uitgenodigd. We hebben bijgepraat en met z’n vieren in de camper lekker gegeten. Helaas laat hun gezondheid te wensen over.

 

en ook nog even een bezoekje aan de kerk gebracht

Vrijdag 28 april: Vijfhuizen.

Tijdens onze laatste dagen van de rondreis door Spanje zijn er geen echte grote nieuwsfeiten meer te melden. Ook vandaag niet.

We hebben vanochtend het pasje bij de havenmeester van de jachthaven in Schagen weer ingeleverd. Dat pasje, met daarop een tegoed van een aantal euro’s, heb je nodig om gebruik te kunnen maken van de toiletvoorzieningen en de sleutel voor de vuilstortcontainer. Het niet gebruikte deel van dat tegoed plus de borg wordt weer op je rekening gestort.

We zijn daarna vertrokken voor een ritje van tweeënzestig kilometer naar Vijfhuizen. We komen hier wel vaker en gingen er vanuit hier gemakkelijk een plekje te kunnen vinden, liefst met stroom. Niets was minder waar. “Heeft u gereserveerd?” Nee, dat hadden we niet en dat hebben we hier nog nooit hoeven doen. Maar alle stroomplekken waren bezet en/of gereserveerd. En dan te bedenken dat deze cp op CamperContact staat voor 100 plaatsen. Later bleek dat er toch nog een paar stroomplaatsen beschikbaar waren gekomen. Het is natuurlijk nog mei-vakantie en de beheerder vertelde dat er de afgelopen dagen soms een bezetting was van meer dan 130 campers.

Aangezien de weersverwachting voor morgen gunstiger is dan vandaag (lees: meer zon) zijn we op onze plek blijven staan. De zonnepanelen doen dan wel weer hun werk.

Onderweg hebben we regelmatig de ruitenwissers moeten gebruiken en de zon hebben we niet gezien.

 

door de nattigheid van de afgelopen dagen is het terrein op verschillende plaatsen aardig omgeploegd

Zaterdag 29 april: Vijfhuizen.

Vanuit Vijfhuizen bij het voormalige Floriadeterrein, waar ook de cp gevestigd is, rijdt je heel gemakkelijk met buslijn 300 naar Haarlem – Schalkwijk. En de andere kant op kun je via Schiphol naar de Bijlmer. Wij zijn in Schalkwijk uitgestapt waar onze zoon ons opwachtte. Hij was vandaag jarig. We hebben weer bij gekletst en in de namiddag een maaltijd bij het restaurant om de hoek opgehaald, het was heerlijk.

In tegenstelling tot gisteren, was het vandaag een mooie zonnige dag.

Dit was onze op een na laatste (reis)dag, morgen nog 200 kilometer naar Groningen en dan zijn we weer thuis. Mogelijk dat we ons in de buurt moeten voorstellen als de nieuwe bewoners van de straat…..

 

Zondag 30 april: Groningen.

Na het traditionele zondagontbijt met een eitje en een glaasje jus d’orange zijn we vertrokken richting thuis.

Het was relatief rustig op de weg, want er reden nagenoeg geen vrachtwagens. Vroeg in de middag waren we weer ‘op honk’.

We zijn ruim drie maanden van huis geweest en hebben genoten van alle dingen die we hebben gezien en gedaan. Het mooie van een verblijf in Spanje was onder andere dat we ons nagenoeg nooit hoefden af te vragen wat voor kleding we moesten meenemen wanneer we gingen fietsen. Het weer was stabiel.

Pech met de camper hebben we niet gehad en daarmee prijzen we ons gelukkig. Het kleine ongemak met de toiletcassette konden we onderweg provisorisch oplossen. De enige schade aan de camper liepen we na meer dan 5500 kilometer op tijdens een manoeuvre bij een brugje bij Oude Niedorp. Helaas, maar niet onoverkomelijk.

In totaal hebben we 5959 kilometer gereden.

Dank aan alle lezers en de schrijvers in ons gastenboek. Tot een volgende reis!!

Maak jouw eigen website met JouwWeb