Woensdag 5 februari: Tafraout.

Maandag en dinsdag kunnen we kort over zijn. Heerlijk weer om te lezen en voor een praatje hier, praatje daar en verkennen van de cp.

We meldden eerder al dat hier geen voorzieningen zijn. Het tarief voor de overnachtingen is dan ook slechts MAD15 en wordt iedere avond opgehaald door een bewaker. Tegen negen uur ’s avonds wordt er dan door hem op de deur geklopt, wat niet door iedereen wordt gewaardeerd. We spraken met een Nederlands gezin met twee kleine kinderen die dan net sliepen en dus weer wakker werden.

Geen voorzieningen op de cp betekent dus ook dat er geen elektriciteit is. Kennelijk heeft het overgrote deel van de campers zonnepanelen en een grote accu. Onze laatste keer ‘walstroom’ was op 17 januari.

Voorgaande jaren dat we in Tafraout waren hebben we meerdere keren heerlijk gegeten bij restaurant Marrakech, in het centrum. Gisteren hebben we die traditie voortgezet. De bediening werd door dezelfde persoon gedaan en de tajine boeuf was nog steeds van dezelfde prima kwaliteit. Inclusief een salade en een nos-nos toe betaalden we omgerekend nog geen €20.- samen.

We zijn vandaag naar de markt geweest, waarvan we gisteren al een voorproefje hadden gehad, de pre-souk. De groentemarkt is in een grote hal. De warenmarkt speelt zich in een grote straal rondom de hal af. Ik was al een tijdje op zoek naar een steek-en ringsleutel van maat 32, voor het los- en vastdraaien van de moer van de sensoren voor de waterstand in de tanks. De meeste sleutels gaan tot 27, vandaag vond ik de versie 32. Thuis moet ik ze nog modificeren.

Het is nog steeds niet druk in het Keteldal. ’s Morgens vertrekt er een aantal, ‘s middags weer nieuwe voorraad, maar vol wordt het waarschijnlijk pas als ook de nachttemperaturen wat hoger worden.

Afsluitend hebben we een nos-nosje gedronken bij een restaurantje waar het Marokkaanse leven aan ons voorbijtrok.

Vrijdag 7 februari: Tafraout.

We vermaken ons prima, maar doen niet zo veel. Soms te weinig om er elke dag een verhaal van te maken. Er is hier echter altijd reuring en we lezen erg graag en veel.

Het weer is hier prima, maar de nachten zijn nog koud. Een uurtje voordat we opstaan gaat een van beide even uit bed om de kachel aan te zetten. En als dan rond negen uur de zon boven de berg uitkomt, warmt het zowel buiten als binnen snel weer op. Afgelopen nacht werd het slechts 3°C.

Nadat het camperalarm is uitgeschakeld moeten we even de buitenkou trotseren om de baguette vanaf de deurkruk binnen te halen. Stipt elke morgen is het zakje door bakker Ahmed gevuld. Vroeger kondigde hij zijn komst aan met de tekst “brood, brood, brood” en was dan al van verre te horen. Hij maakt een paar keer per dag z’n ronde over het terrein, maar past wel de tekst aan. ‘s Middags luidt die “makaron, makaron, makaron”.

Douchen in de camper neemt minder water dan je denkt, maar vanochtend gaf de tankmeter slechts 25% aan. Tijd voor aanvulling. Even later hoorden we een van de twee waterwagens aankomen. Nadat de slang was aangesloten en het aggregaat gestart, kon de pomp z’n werk doen en na een minuut of tien gaf onze meter 100% aan ten teken dat we weer voor meerdere dagen vooruit kunnen. We gebruiken het water niet om te drinken, dat doen we uit flessen. Krapaan 100 liter kostte bij deze waterman MAD50.

Het was vrijdag en meerdere keren hoorden we vanuit de luidsprekers van een paar moskeeën de lange oproep tot gebed. Ook was het minder druk met handelaren op het terrein, pas in de loop van de middag trok dat weer aan.

Het is bekend bij vrijwel alle camperaars dat je, zeker in Tafraout, onderhoud aan de camper kunt laten verrichten. Favoriet is echter het repareren van het lakwerk.

Hele campers worden soms van een nieuwe kleur voorzien. Je gaat er wit naar toe en kunt er na een paar dagen in een zelfgekozen kleur weer wegrijden. In het begin was daarvoor Mohammed Farih in de ‘hoofdstraat’ het aangewezen adres. Hij heeft het altijd druk en veel werk wordt gewoon aan de openbare weg uitgevoerd. Slechts voor spuitwerk gaat de camper naar binnen. Hij heeft echter concurrentie, er zijn nog twee adressen. Een daarvan is hier vlak achter het Keteldal en daar zijn we gisteren (donderdag) even naar toe gewandeld. Er stonden zeker 10 campers in diverse stadia van de te verrichten werkzaamheden. Er is daar stroom voor de klanten en ze kunnen er zelfs douchen. Het lijkt wel een cp. Daarvandaan zijn we weer naar Restaurant Marrakesh gelopen en ons tegoed gedaan aan tajine en brochettes.

En dan is het morgen alweer zaterdag, de tijd vliegt voorbij.