6 mei:

Nadat we waren opgestaan en hadden ontbeten was het nog steeds droog. Maar op het moment dat we wilden vertrekken en dus nog moesten waterwisselen, begon het te regenen. Niet veel, maar toch. Hoewel het ons speet dat we niet naar Collioure zijn geweest, was het gezien het weer toch een goede beslissing om te vertrekken. Met af en toe wat regen waren we na 235 kilometer om halfvier in Millau en zijn naar Camping Les 2 Rivieres gegaan. De camping ligt aan de rivier de Tarn. De campingstoelen konden naar buiten want de zon scheen. Dat was helaas van korte duur. De lucht werd al donkerder en we hoorden het in de verte al rommelen en de eerst druppels regen lieten niet lang op zich wachten.

7 mei:

De camping ligt op loopafstand van het oude centrum van Millau, daar wilden we vandaag naar toe en zijn direct na het ontbijt gaan lopen omdat de weersverwachting vanaf het middaguur regen en onweer voorspelde. Maar wat bleek toen we in het centrum waren, er was een braderie. En niet zomaar eentje. Vanuit het centrum waren alle straten en dwarsstraten bezet met kraampjes met van alles en nog wat: kleding, schoonmaakmiddelen, schoenen, horloges, groentesnijhulpmiddelen, snoep, sierraden, zeepjes, telefoonhoesjes, eettentjes en nog heel veel meer. Onze meningen over de braderie verschilden een beetje. De een vond hem heel mooi, de ander heel groot.

Na alles wat er in het verleden is gebeurd worden dergelijke grote evenementen uit voorzorg beveiligd. Aan het einde van elke straat, na de laatste kraampjes, stonden grote vrachtwagens dwars op de weg geparkeerd.

Terwijl het volgens WeerXL om twaalf uur al lang had moeten regenen en onweren, scheen de zon er nog lustig op los. Het viel ons al enige tijd op dat we in Marokko meer op deze weer-app konden vertrouwen dan hier.

Terug op de camping hebben we de stoelen buiten gezet, deels in de schaduw vanwege de felle zon. Maar rond een uur of drie begon de lucht toch donker te worden en het rommelde weer in de verte. En even na vieren kwam de weersvoorspelling uit: regen, onweer en harde wind. Het heeft maar een paar uurtjes geduurd en het werd uiteindelijk een rustige avond.

in de schaduw

en drukbezochte braderie

wegversperring aan het eind

straatje zonder kraampjes

camping ligt aan de tarn

donkere wolken pakken zich samen

8 mei:

We hebben overwogen om nog een dag te blijven zodat we in de omgeving konden gaan fietsen. Maar daarvoor moest het wel mooi weer zijn. Toen we opstonden was het bewolkt en naar de lucht kijkend leek daar ook niet veel verandering in te komen. De bergtoppen waren letterlijk in nevelen gehuld. Dus zijn we na het ontbijt vertrokken, het was inmiddels net na tien uur. Op weg naar de A75 kwamen we door het dorp langs Lidl. Op de parkeerplaats was het oorverdovend rustig, de volledige winkelverlichting brandde, maar de rolluiken waren gesloten. Af en toe reed er een auto de parkeerplaats op, maar ook onverrichterzake er weer af. In het kader van ‘er zijn meer Lidl’s dan kerken’ zijn wij ook doorgereden. Eenmaal op de 4-baans A75 konden we in eerste instantie lekker doorrijden. Maar de wolkenluchten voorspelden niet veel goeds. En dat hebben we geweten, de regen kwam met bakken naar beneden en het onweerde. We zijn op een gegeven moment op een parkeerplaats gaan staan om de bui af te wachten. Op de weg waren de witte strepen niet meer te zien en het water kon niet snel genoeg wegstromen, met gevaar voor aquaplaning. Desondanks werd er door vrachtwagens en personenauto’s stevig doorgereden.

Even later vonden we een Lidl en konden onze boodschappen doen, dachten we. Want we werden er om halftwee op attent gemaakt dat ze gingen sluiten en we hadden nog niet het hele lijstje afgewerkt. Maar goed: ‘er zijn meer supermarkten dan alleen maar Lidl’. We zagen op de navigatie een aantal naderen en zijn er naar toe gedraaid. Parkeerplaats: leeg. Ook de andere bedrijven in de omgeving waren allemaal gesloten. Het kwartje viel, het was vandaag 8 mei: ‘Fête de la Victoire’, ook wel genoemd 'Le jour de la libération'. M.a.w. 5 mei maar dan in Frankrijk.

Bijna de hele weg tot aan Clermond-Ferrand zagen we onheilspellende donkere wolkenluchten en veel en zware regenbuien met weerlicht en onweersklappen. Hoe dichter we bij ons einddoel kwamen, hoe beter het weer werd. We wilden in Saint-Pourcain-sur-Sioule overnachten. De populaire cp had nog een aantal plaatsen vrij en we hebben nog in de zon gezeten. Maar de donkeren wolkenluchten achtervolgden ons ook hier. Er kwam gelukkig nagenoeg geen regen uit en de avond verliep rustig.

eerst nog zon, daarna dreigende wolkenluchten, maar hier viel er nauwelijks iets uit

9 mei:

En ook vannacht heeft het niet geregend. Het beloofde een mooie dag te worden en die hebben we benut om weer wat dichter bij huis te komen. We vertrokken om tien uur en om halfzeven waren we in Soisson, ongeveer 75 kilometer ten noordwesten van Reims. Totaal om en nabij 430 kilometer met hier en daar wat oponthoud, maar dat stelde uiteindelijk niet zo veel voor.

We staan weer op de Camping Municipal, we waren hier al vaker. De zon scheen nog net boven de bomen uit en dat hebben we benut. De kleine stoeltjes gingen naar buiten en een wijntje op het tafeltje. We vonden dat we dat wel hadden verdiend.

10 mei:

Nadat we vanochtend het ontbijt achter de kiezen hadden, keken we elkaar aan en hadden beide hetzelfde idee: we gaan naar huis. We hebben sinds we op 21 januari van huis vertrokken een prachtige reis gemaakt, maar onze eigen harde schijf was vol. We hebben ons niet bedacht, alles op- en ingepakt en om tien uur reden we weg uit Soissons. Naar huis was nog 580 kilometer. Maar omdat het vandaag Hemelvaartsdag was stonden de meeste vrachtwagens geparkeerd. De parkings bij de tankstations stonden er overvol mee. Met als positief gevolg dat wij mooi konden doorrijden. Zonder oponthoud waren we veilig en wel om halfzeven thuis.

In totaal reden we deze reis 9488 kilometer, waarvan 5500 in Marokko. De enige ongevalletjes die we hadden kwamen door de twee Marokkaanse chauffeurs die vergaten hun handrem te gebruiken tijdens het parkeren.

We hebben ons geen moment onveilig gevoeld in het meest noordelijke land van Afrika. Maar de voorvalletjes ‘handrem vergeten’ maakten wel dat we ons kwetsbaar voelden.

De Marokkanen die wij ontmoetten waren over het algemeen vriendelijk en behulpzaam. We hebben genoten van de afwisselende natuur en de adembenemende vergezichten. Ons verbaasd over de grote hoeveelheden koopwaar in de Medina’s. En over de toestand van de wegen, die volgens ons beter was dan twee jaar geleden. Er wordt hard aan de verbetering van het wegennet gewerkt, hetgeen echter nog niet was te merken toen we over de Tizi-n-Testpas reden.

We weten nu ook wat een zandstorm is, we hebben er een paar meegemaakt. Het fijne Saharazand zit nog overal in de camper.

Waar we wel even aan moesten wennen toen we weer in Europa waren, was de prijs van de diesel. In Marokko betaalden we ongeveer €0,88 per liter. We zagen in Frankrijk een keer €1,60 per liter.

Nu eerst uitpakken en alles grondig schoonmaken, zowel aan de binnen- als aan de buitenkant en een aantal dingetjes repareren.

En bij leven en welzijn komen we nog een keer terug.

Maak jouw eigen website met JouwWeb