Maandag 28 juli: Bremerhaven.

Vanochtend, redelijk op tijd opgestaan, leek er eerst geen vuiltje aan de lucht en ik heb toen direct de toiletcassette geleegd. Maar snel daarna zagen we de donkere wolken vanuit de verte snel dichterbij komen en het laat zich raden wat er toen gebeurde, het eerst regenbuitje. Dan nu toch eerst maar ontbijten. Vlak voordat we daarna vertrokken hebben we nog even de vuilwatertank geleegd en vers water ingenomen, we kunnen er weer even tegen.

We zijn nog steeds onderweg naar Rügen, maar hebben absoluut geen haast. We kozen er vandaag weer voor om de snelweg links te laten liggen en reden lekker binnendoor via een aantal kleine dorpjes naar Bremerhaven. Het was maar een afstandje van ongeveer 50 kilometer, met af en toe wel een paar regenbuien en forse waterplassen op de weg. Een goede test voor de luiken waarachter de omvormer en de accu zich bevinden. Tijdens een vorige rit bleek de rubber afdichting van het luik niet dicht, waardoor de omvormer in een plasje water stond: einde omvormer. En nog steeds, bleek vandaag, is het luik niet goed dicht. Maar kost het deze keer gelukkig niet wéér een omvormer, die staat nu op pootjes. Maar toch, werk aan de winkel.

We zijn nu elf dagen onderweg en volgens de dagteller hebben we nog maar slechts 302 kilometer afgelegd. Er waren reizen in het verleden dat we deze afstand, en soms nog meer, in één dag aflegden. Prettige bijkomstigheid: we hebben dus ook nog niet hoeven dieseltanken.

Als eindbestemming voor vandaag hadden we de cp Fischkai ingegeven. Maar toen we daar eenmaal waren bleek de afstand tot het centrum groter dan gedacht en zijn we toen doorgereden naar de cp Doppelschleuse, deze was al aardig bezet met campers maar we konden toch nog kiezen.

Het weer had zich inmiddels hersteld en nadat we ons lunchbroodje hadden gegeten hebben we de fietsen gepakt en zijn richting centrum gereden en bij Pennymarkt hebben we de broodvoorraad aangevuld. Wandelend door het havengebied raakten we verzeild in een groot outletcenter, qua opzet vergelijkbaar met Bataviastad. En ja vooruit dan maar, we kochten elk ook nog wat, een broek voor Margot en een paar T-shirts voor mij. Ook daarmee kunnen we er weer even tegenaan.

Stadscentra als deze blijven ons trekken vanwege de scheepvaart- en havenactiviteiten.

Dinsdag 29 juli: Bremerhaven.

Afgelopen nacht hoorden we de regen op het dak kletteren. En dat was niet anders toen we vanochtend opstonden. De hele dag wisselden forse buien en perioden met zon elkaar in rap tempo af. We zagen meerdere camperaars volledig verregend op de fiets weer terugkomen van een (noodzakelijk boodschappen) ritje.

Toen wij gisteren op de cp aankwamen was er geen enkel stopcontact meer vrij. Tenminste, niet in de buurt waar wij staan. Totdat wij vanochtend iemand z’n kabel zagen opruimen en konden we net tussen twee buien door ons eigen kabeltje aanprikken, waarna de accu weer snel vol was.

In de namiddag verbeterde het weer weer, vanavond hebben we nog een ommetje gelopen bij een steeds lager staande zon met dreigende wolkenluchten.

Misschien straks toch nog een buitje?

Woensdag 30 juli: Osten.

Afgelopen nacht heeft het weer geregend en er zaten zelfs een paar klappen onweer bij. Vanochtend tijdens een droge bui hebben we de kabels en wiggen kunnen opruimen en net nadat we de toilettank hadden geleegd diende de volgende bui zich alweer aan.

Op de navigatie hadden we een doel in de richting van Rügen ingegeven. We gingen er echter al vanuit dat we dat doel vandaag niet zouden bereiken. Want je weet maar nooit wat je onderweg tegenkomt als de snelweg links laat liggen. Eén van die dingen was een klein winkelcentrum in Hemmoor waar we bij Lidl weer even wat boodschappen konden doen. Nog op de parkeerplaats daar ontdekten we dat in het volgende dorp, Osten, zich een zweefveer bevond, het Schwebefähre Osten-Hemmoor. En het toeval wil dat er in het dorp een cp is. Na kort beraad besloten we op die cp de nacht door te brengen en wandelend op zoek te gaan naar het zweefveer, maar eerst even de regenbui laten passeren. Toen het eenmaal droog was en ook leek te blijven zijn we op zoek gegaan, hetgeen in een klein dorp niet al te moeilijk bleek te zijn. Na een paar minuten was dat gelukt, maar het was de daaropvolgende hoosbui helaas gelukt ons in te halen. Vlak voor het veer stond gelukkig een partytent waaronder we de bui grotendeels hebben afgeschuild. We konden van daaruit het veer nét niet zien. Na een halfuur werd het zo goed als droog en was het nog vijftig meter naar het veer.

Het Schwebefähre Osten-Hemmoor is een 80 meter lange transportbrug over de rivier de Oste. Het zweefveer werd gebouwd in de periode 1908-1909 door MAN in Gustavsburg bij Mainz en was tot 1974 regelmatig in gebruik, wordt nu alleen gebruikt als toeristische attractie en is inmiddels een open museum en heeft geen verplichtingen t.a.v. openbaar vervoer. Het is het oudste zweefveer in Duitsland en kan 6 auto's of 100 personen tegelijk vervoeren.

Een dergelijke constructie hebben we nog niet eerder gezien. We hebben het veer helaas niet van oever tot oever zien zweven, daarvoor waren de wolkenluchten te onheilspellend.

Op weg terug naar de camper kwamen we langs de Sankt Petri Kirche waarvan de deur gelukkig niet was afgesloten. Eenmaal binnen stonden we in een volledig wit kerkinterieur. De statige barokke kerk van St. Petri uit 1748 staat direct aan de dijk in het zicht van de getijdenrivier de Oste en precies op de plek waar ook de vorige kerk, gebouwd in de 14e eeuw, stond. Met een hoge westtoren is St. Petri kerk ongewoon groot voor een dorpskerk, omdat Oste slechts 2.000 inwoners telt.

Donderdag 31 juli: Glückstad.

Op de cp waar we afgelopen nacht stonden is volgens opgaaf plaats voor tien campers, waarbij de camperlengte maximaal zeven meter mag zijn. Gelukkig stonden wij er als enige en hadden daardoor dus geen probleem om ons uit het parkeervak te manoeuvreren.

We vertrokken vanochtend met hetzelfde reisdoel als gisteren en wisten direct al dat dit doel wederom vandaag niet zou worden gehaald. Dat deerde ons in ’t geheel niet. Na 15 kilometer konden we aansluiten in de rij voor de veerpont over de Elbe naar Glückstad, alleen die plaatsnaam stemt al vrolijk. Op de route varen zeker drie, misschien zelfs wel vier veerboten. Hoewel de wachtrij al behoorlijk was, hoefden we slechts één boot voor te laten gaan. Om elf uur reden we aan boord en na krapaan een half uurtje waren we aan de overkant. Tijdens de overtocht bedachten we dat we die ‘gelukkige stad’ eigenlijk best eens wat beter wilden bekijken. We vonden een prachtig plekje op de strekdam, met uitzicht op de Elbe en in de verte het Elbe-veer.

’s Middags zijn we naar het centrum gewandeld. Het bleek dat we met een bezoek aan de Evangelisch-Lutherische Stadtkircheen moesten wachten tot twee uur, hetgeen ook gold voor de meeste winkels.

In de loop van de middag en avond raakten alle plaatsen op de strekdam bezet met campers.

Aan de kade meerde het werkschip ‘Rijn’ van Van Oord uit Rotterdam af. We stonden het machtige schip te bekijken. Toen een van de opvarenden van boord stapte vroegen we hem wat dit werkschip eigenlijk doet. Hij legde het ons uit:

“Van Oord is wereldwijd marktleider in waterinjectie­baggeren (WID). Hierbij wordt sediment ‘op een natuurlijke manier’ verwijderd. Het is een efficiënte manier om toegangskanalen, havens en rivieren uit te baggeren. Onder lage druk worden grote volumes water in slib of losgepakt zand gespoten. Door de verdunning ontstaat vloeibaar gedrag. De stroming van de rivier of het getijde voert het slib als los, vaak relatief fijn, zand weg. “Baggeren met de natuur” noemen ze dat bij Van Oord. En op dit moment wordt dat toegepast op een deel van de Elbe, waarlangs gigantische containerschepen varen met een diepgang van 16,5 meter. En als er dan een ‘dammetje’ ligt op bijvoorbeeld 15,5 meter, moet dat even worden weggehaald”.

Zo, weer wat geleerd.

Vrijdag 1 augustus: Bad Bremstedt.

Niet veel te melden vandaag. Een deel van de overnachtende campers was alweer vertrokken toen wij opstonden.

We hadden voor vandaag een cp met sani-wisselplek uitgezocht in Bad Bremstedt, ongeveer 45 kilometer van Glückstad. Bij aankomst daar stond de cp ons wel aan, we zijn daar gebleven. Acht plaatsen speciaal voor campers op de parkeerplaats van het plaatselijke zwembad.

Net nadat we de toilettank hadden geleegd, maakten we voor de zoveelste keer kennis met een dikke regenbui, het zijn er wat ons betreft te veel de laatste tijd.

Ondanks de dreigende wolkenluchten zijn we ’s middags gaan wandelen richting centrum, waarbij we af en toe een buitje afschuilden. Margot is daarna nog gaan zwemmen.

Inmiddels waren de acht plaatsen van de cp bezet. Toch staan er nu ook nog negen campers ‘wild’ geparkeerd op het terrein van het zwembad.

Zaterdag 2 augustus: Bad Oldesloe.

Na ongeveer 45 kilometer, weer binnendoor, zijn we neergestreken in Bad Oldesloe, niet spectaculair.

Het weer gedraagt zich nog steeds onvoorspelbaar. Soms voorspellen de weer-app’s bakken regen, terwijl er bijna niets valt. Maar vaker valt die bui dan juist wél als die níet wordt voorspeld. Het is grillig weer maar de temperatuur is goed. Nu om 21:15 is het nog 16 graden, het maximum vandaag was 21 graden.

We kwamen aan het eind van de ochtend aan en hebben gelijk de wandelschoenen aangetrokken en zijn via het park naar het centrum gelopen. Meestal, is tenminste onze ervaring, komt op zaterdagmiddag het leven in de centra van de Duitse steden tot stilstand. Een groot deel van het centrum wordt ook hier bezet door restaurantjes en diverse andere eetgelegenheden. Wij kozen voor een ‘lekkere bakker’ met heerlijke versbelegde broodjes. Teruglopend naar de camper konden we nog nét droog naar binnen stappen.

We hadden het plan opgevat om morgen hier in de omgeving te gaan fietsen. Maar in de namiddag bleek uit het jeugdhonk, direct achter de cp en bevolkt uiteraard door  jeugd, heel erg veel luide muziek te komen met heel veel bassen. Om kwartvoortien hebben we de camper nog verplaatst, een eind bij de takkeherrie vandaan.