Zondag 17 september: Zell.

Het was vandaag drukkend warm, hoewel het maar 240 werd.

We zijn heel even op de fiets weggeweest maar vonden het te warm. Terug naar de camper. Douchen, lezen en verder niks. Behalve dan de afspraak bij Turmblick, het restaurant waar we eergisteren met Joost en Ceciel ook al waren. Maar vandaag met Cor en Wil en het smaakte weer overheerlijk.

 

weer lekker gegeten bij restaurant Turmblick

 

Maandag 18 september: Zell.

Het heeft afgelopen nacht geonweerd en geregend, ik heb er niks van meegekregen.

Het weer heeft een omslag gemaakt. Gedurende de hele ochtend was het twijfelachtig: af en toe wat gesputter afgewisseld met opklaringen. Gaan we fietsen? Voorlopig nog niet.

Toch hebben we het er op gewaagd en daar hebben we geen spijt van gehad. Met het mooiste weer van de wereld fietsten we langs en door oneindige velden met witte en blauwe druiven. Op heel veel plaatsen werd druk geplukt. Op de schuine druivenvelden gebeurt dat echt handmatig. Het lijkt een eindeloze klus. Op de vlakke velden zagen we dat het oogsten van de druiven machinaal gebeurde.

We begonnen met fietsen langs de oostoever, maar door het kronkelige karakter van de rivier verandert dat steeds.

Bij Reil zijn we bewust van oever veranderd door via de brug de Moezel over te steken. Even later waren we in PÅ«nderich. En wat een geluk, daar vonden we zowaar een restaurantje waar ijs werd verkocht.

Na het ijsje zijn we verder gefietst en kwamen na 5 kilometer aan bij de brug van Zell. En ja, nu we hier toch waren konden we net zo goed weer een fles Federweisser meenemen.

We hadden van J&C vernomen dat er zich in de hoofdstraat van Zell een etalage met fotocamera’s bevond. Tijdens onze eerste rondgang door de stad, een paar dagen geleden, konden we die niet vinden. Wat bleek, we hadden wél de etalage er naast gezien, maar die andere was ons totaal ontgaan. Het bleek een kleine uitstalling van historische foto- en filmcamera’s van het wereldberoemde Duitse merk Leitz. Met o.a. de alom bekende Leica camera’s uit de M en de R serie, een Leicina filmcamera, een paar Pradovit diaprojectoren en een Prado diaprojector waarvan ik er zelf eentje heb. Deze Prado projectoren herinner ik me uit mijn lagereschooltijd.

Eenmaal terug bij de camper hebben we de stoelen van stal gehaald, tafeltje er bij gezet en de glazen gevuld met Federweisser. Het was weer een mooie dag.

 

hier werden de druiven machinaal geoogst

 

zelden zo'n lekker ijsje gehad: softijs met chocoladen en lekkere korreltjes er overheen

ja, gevonden!

een etalage vol 'snoepgoed'

en dit is de Oer-Leica, uitgevonden en geconstrueerd door Oskar Barnack

deze schepen varen hier dagelijks voorbij: een river cruiser, niet eens in één foto te vatten

 

Dinsdag 19 september: Enkirch.

De campers op de cp van Zell kunnen gebruik maken van de sanitaire voorzieningen van de camping. Dus ook voor het lozen en tanken van water en toilet. Er is echter één nadeel: de breedte van de toegangsweg is slechts één camper breed. Wij waren over de helft van de lengte van die weg toen ons een DHL wagen tegemoet kwam. De chauffeuse ging uiteindelijk achteruit, maar dat ging absoluut niet van harte. Afijn, de tanks zijn weer leeg en vol.

We wilden even LPG tanken en hadden een tankstation gevonden in de buurt van Lidl. Maar ook hier was weer één nadeel: de helling om er te komen was te steil, de nylon hulpwielen krasten over de stenen, dus voorzichtig achteruit en geen LPG. Gelukkig zit er nog wel wat gas in de tank en als dat toch op is wordt er overgeschakeld naar de gasfles met propaan.

Lidl, op korte afstand van het beoogde tankstation, had overigens wel lekkere harde broodjes voor de lunch, dat zat dan weer mee.

Daarna zijn we naar Enkirch gereden, een afstandje van maar 16 kilometer en we staan nu op het grasveld van de grote cp, aan de oostoever van de Moezel. Voorheen werd het verschuldigde overnachtingsgeld aan het einde van de dag (contant) opgehaald en konden we munten voor het douchen kopen bij de receptie van het gemeentehuis. Das war einmal, ook hier is de digitalisering opgerukt en moet er worden afgerekend d.m.v. een ‘tegoed-cart’ die je ontvangt nadat je op het grote scherm alle gevraagde informatie goed hebt ingevuld en het daaruit voortkomende bedrag hebt afgerekend. Het is een soortgelijk systeem als op de cp in Trier. We zagen dat C&W zich hier inmiddels ook al hadden geïnstalleerd.

Ooit, een aantal jaren geleden, hadden we samen met C&W in Enkirch bij een restaurant heel goed gegeten. We kwamen daar toen terecht nadat we uitvonden dat de Pizzeria gesloten was en we in een ander restaurant ergens in de kelder nog wel een plaatsje konden krijgen. Dus op zoek naar hét restaurant. Helaas, het bestaat niet meer.

In tegenstelling tot de laatste tijd, stond er vandaag en vooral vanmiddag een stevige wind. Het was belangrijk hoe de camper neer te zetten i.v.m. zon en wind. Hoewel de zon hier pas om 19:37 onder gaat, verdwijnt ze al om ongeveer 17:25 achter de bergen.

 

veel ruimte op de grote cp

hier was ooit een heel goed restaurant gevestigd

Enkirch....

rondvaartboten tref je op de gehele Moezel

Woensdag 20 september: Enkirch.

Eigenlijk niet zo heel veel te melden vandaag.

We dachten gisteren toen we hier aankwamen, dat we op de betaalzuil gelijk voor twee dagen hadden geboekt en betaald. Dat bleek niet het geval, we hadden slechts voor één dag geboekt. Het merendeel van het betaalde bedrag op de card bleek een tegoed te zijn, te gebruiken voor o.a. douchen, watertanken en stroom. We moesten dus voor vandaag en vannacht het verblijf nog betalen. Maar dat kun je dus níet van dat tegoed betalen, dus moest er opnieuw worden afgerekend. Zo heeft elk betaalsysteem z’n eigen regels en eigenaardigheden. We zijn benieuwd wat we in de loop van de tijd nog meer aan betaalsystemen tegenkomen.

De cp van Enkirch ligt op ruim zes fietskilometers verwijderd van de eerstvolgende stad: Traben-Trarbach. Het was wederom prima (fiets)weer en hoewel we al vaker in de stad waren geweest, zijn we er toch nog even naar toe gegaan. Aangekomen in de stad zijn we eerst op verkenning gegaan, we hebben gas nodig en vonden even buiten de stad een tankstation met LPG en gelukkig zonder steile toegangsweg.

Daarna hebben we, net als heel veel anderen, door het toeristische centrum gelopen en op een bankje, met zicht op de Moezel, ons broodje gegeten.

Er loopt een fietspad helemaal van Enkirch naar Traben-Trarbach met aan de ene kant de Moezel en aan de andere kant de druivenvelden tegen de hoge berghellingen. Er was een ploegje mensen bezig de druiven te oogsten. Je moet geen hoogtevrees hebben om dit werk te kunnen doen.

Terug bij de camper hebben we de gemeentelijke douche uitgeprobeerd en hebben daarna bij C&W een wijntje gedronken, waarna we deze mooie dag ook weer konden afsluiten.

 

zicht op de rivier met aan de overkant het dorpje Kövenich, dat tegenover de cp ligt

vlakbij de cp, één van de vele stuwen in de Moezel met daarnaast de sluis

hier konden we het prima mee doen

Donderdag 21 september: Enkirch.

De weersvoorspellingen voor vandaag zagen er niet al te best uit, we hadden gisteren al besloten dat we vandaag gewoon hier zouden blijven staan. Nog één dag. Gelukkig waren we gisteren al naar Traben-Trarbach gefietst. Op de weerapp van Buienalarm gingen de omvangrijke roze en rode regengebieden weliswaar nét om ons heen, maar wij vonden het te onzeker om er voor een langere (fiets)tocht op uit te trekken. We hebben bij de betaalzuil een dagje bijgeboekt.

In de loop van de dag leek het allemaal toch wat mee te vallen, dus zijn we te voet even door het centrum van de stad gelopen.

In de namiddag kwamen C&W een afscheidswijntje drinken. Voor zover het er nu uitziet scheiden onze wegen hier. Wij blijven aan de Moezel, zij willen misschien nog verder zuidwaarts gaan. Hun reiseinddatum is 1 november, die van ons ligt een paar weken eerder.

Het weer leek goed, dus bleven we buiten. Na een tijdje begon het te druppen en gingen we naar binnen. Na nog een tijdje hield het op met druppen en ging het echt regenen en dat ging gepaard met hele harde windstoten. Er vloog zo af en toe wat campingmeubilair van z’n plaats en een nog omhoog staande TV-schotel werd de verkeerde kant om plat gewaaid. Ook waren mensen nog niet thuis terwijl wel alle luiken open stonden. Dat wordt een nat bed vannacht. Toen het even wat minder regende zijn C&W naar hun eigen camper gevlucht. We waren het er met z’n vieren over eens dat we erg blij zijn dat we fietsen, stoelen en tafels in de garage opgeborgen hadden.

De temperatuur was met 220 aangenaam vandaag.

 

we wilden er gaan eten, maar het is alleen 'afhaal pizza'

modelspoor, het blijft nog steeds boeien

niet zomaar een straatnaambordje.....

.....er wordt echt werk van gemaakt

Vrijdag 22 september: Zeltingen-Rachtig.

Nadat we afscheid hadden genomen van C&W, zijn wij ook uit Enkirch vertrokken. Eerst via Traben-Trarbach gereden, daar hadden we een tankstation ontdekt dat ook LPG verkoopt. Want de gastank was volgens ons bijna leeg. Er bleek echter 21 liter in te gaan, wat inhoudt dat de tank niet bijna, maar echt helemáál leeg was. Binnenkort maar even nakijken waarom dit niet op het Schaudt-paneel zichtbaar was.

 

In een aantal plaatsen langs de Moezel staan de komende weekends in het teken van een Trödelmarkt, een rommelmarkt dus. Aangekomen in Zeltingen-Rachtig bleek er nog voldoende ruimte te zijn op de cp, vlakbij de brug over de rivier en op loopafstand van die markt hier. We zijn er vanmiddag even langs gelopen. Het was er nog niet echt druk met handelaren en handelswaar. Maar volgens een medewerker ter plaatse is er op zondag geen plekje meer onbezet. We zullen het zien.

 

Voor het eerst sinds we Düsseldorf hadden verlaten staan we hier weer aan de stroom. Al die tijd kregen we genoeg stroom binnen via de zonnepanelen. Vaak was in de loop van de middag de accu dan al weer 100% vol. We konden zelfs af en toe met onze Liontron Lithium huishoudaccu de beide fietsaccu’s volledig opladen. Nu staan we dus wel weer aan de stroom, vanwege de enige reden dat het hier gewoon bij de verblijfsprijs is inbegrepen. We kunnen de elektrische waterkoker gebruiken en hoeven iets minder te letten op TV-gebruik.

 

Het is te merken dat we steeds verder in het seizoen geraken. Het is ’s avonds vroeger donker en vanavond voor ’t eerst hebben we een fleece aangetrokken. Het is nu 22:00 en buiten is het 120, binnen 200. Het was overigens weer een mooie dag met af en toe een zonnetje en het werd 190. Maar, net als gisteren, werden we om een uur of vijf getrakteerd op een beste regenbui, gelukkig nu zonder de harde wind van gisteren.

Morgen, 23 september, begint de astronomische herfst. Rond die datum staat de zon precies boven de evenaar waardoor dag en nacht overal op aarde even lang duren. Maar officieel loopt de herfst van 21 september tot en met 20 december.

 

camperplaats aan de rivier en op loopafstand van het dorp

 

zoek je Lego.....

.....of een 'nieuwe' jas?

laveloos.....

.....of zelfverzekerd

ook hier staat een wijnautomaat

een dikke regenbui om vijf uur

Zaterdag 23 september: Zeltingen-Rachtig.

Waar vroeger een beheerder meestal ’s avonds langs kwam om het overnachtingstarief contant te innen, moet op steeds meer plaatsen voor het verblijf digitaal worden afgerekend. Het eerst werden we hiermee geconfronteerd in Trier en we hadden het toen nog niet goed op het netvlies staan.

Op de vorige cp, in Enkirch, was een soortgelijk systeem geïnstalleerd, dat op details toch weer net even iets anders werkte. Hierdoor hadden we nu een veel te gróót tegoed op de card. Bij vertrek gaf het systeem aan dat het overgebleven tegoed zou worden teruggestort. De volgende dag was dat inderdaad het geval. Ach, al doende leert men.

Het was kil toen we vanochtend opstonden en we hebben zelfs voor ‘t eerst even de kachel aangezet. Het was buiten maar 100. Na een kwartiertje kon die trouwens al weer uit.

Het beloofde weer een mooie dag te worden, dus fietsen naar Berkastel-Kues, ongeveer zes kilometer. Toen we de fietsen daar wilden neerzetten om verder te lopen, hadden we keus uit wel tien boompjes om ze aan vast te zetten. Het leek wel of dat het startschot was voor de andere fietsers, van alle kanten zagen we zoekende mensen aankomen.

Bernkastel-Kues is en blijft een zeer toeristische stad. De terrasjes werden weer goed bevolkt. En voor eventuele wijninkopen is de keuze reuze.

Tijdens een vorig bezoek aan de stad, een jaar geleden, hadden we leistenen onderzettertjes gekocht. Gelukkig was de winkel er nog en we hebben er een paar bij gekocht.

Voor een paar boodschapjes zijn we de brug overgestoken, we wisten dat zich daar een grote supermarkt bevond.

In de stad hadden we twee oldtimers zien rijden, glanzend gepoetst en open dakje. Op de parking bij de supermarkt stonden er wel vijftien.

Terug bij camper zijn we even doorgelopen naar de Trödelmarkt. Iets meer verkopers, maar nog plaats genoeg. We zijn benieuwd of de voorspelling van de medewerker uitkomt die zei: “zondag is er geen plekje meer onbezet”.

 

het leistenen winkeltje; vorig jaar een paar dingetjes gekocht, nu een aanvulling daarop

 

je blijft je verbazen.....

..... over de vele mooie vakwerkgevels.....

.....de 'kastelen'.....

.....en de alsmaar doorgaande vloot van rivercruisers

 

een zaterdagse toertocht van oldtimers met een rustmoment op de parkeerplaats

Maak jouw eigen website met JouwWeb