de Hochmoselbrücke

Maandag 25 september: Piesport.

In de loop der jaren zijn we al op diverse plaatsen geweest aan de Moezel. Piesport ontbrak daar nog aan, dus dat werd ons doel voor vandaag. En echt afstanden maken we hier niet, want de cp ligt maar 20 kilometer verder dan Zeltingen.

Maar eerst nog even de waterverzorging, vuil, schoon en toilet. We waren niet de enigen die dat deden maar het stopte een beetje op. Een eerdere camper vertrok pas van de loosplek nadat het miniemale straaltje vuilwater uit de tank nog slechts druppelde.

Zoals de meeste routes die we hier rijden, genieten we van bijna elke kilometer. Mooi op tijd reden we de cp van Piesport op, waar op dat moment nog slechts één van de dertig plaatsen vrij was. We hadden hem zelf nog niet eens opgemerkt, maar werden er op attent gemaakt. Niet de allermooiste plek. Maar na enig wachten kregen we zicht op een camper die aanstalten maakte voor vertrek. En dáár staan we nu. Zon tot laat in de middag, een mooi stukje tuin en schaduw als we dat prefereren.

We wisten dat deze cp ook op het programma van C&W stond, maar gingen er vanuit dat ze al weer waren vertrokken. Niets was minder waar.

In het dorp is een Edeka supermarkt, dus de fietsen uit de berging gepakt om een paar harde broodjes voor de (enigszins verlate) lunch te scoren. En ja, wat doe je dan als je daar ziet dat er Federweisser wordt verkocht…..

Geen foto’s vandaag, mogelijk morgen.

Dinsdag 26 september: Piesport.

Afgelopen nacht werd het buiten maar 8 graden. De dag begon mistig, maar toen tegen twaalven de zon eenmaal doorbrak was dat de start van al weer een mooie dag en werd het een aangename 23^o. Nu, 21:00, is het nog 15 graden en om dat er geen wind is, voelt het warmer aan. Dat merkten we toen we vanavond terug liepen vanuit de Pizzeria naar de camper. C&W hadden namelijk voorgesteld om met z’n vieren, voorlopig voor de laatste keer, te gaan eten in het dorp, zij vertrekken morgen en gaan verder zuidwaarts. Zij hadden er vanmiddag al een tafel voor vier gereserveerd. We startten met een ‘grote bier’, C&W en ik gingen voor een pizza, Margot bestelde een schnitzel Hawaï met kaas en ananas. Het heeft ons allemaal prima gesmaakt. Het afrekenen moest cash, dus morgen op zoek naar een Bankomaat.

We zijn er weer met de fiets op uitgetrokken en reden langs de rechteroever via Wintrich en Brauneberg. De rechteroever van een rivier is de oever die zich aan de rechterkant bevindt wanneer men stroomafwaarts kijkt.

Net buiten Wintrich kwamen we langs Weinhütte Marx. Middenin het weiland, met een aantal strobalen, parasols, stoelen en tafels en een bar met van alles om te eten en te drinken. En natuurlijk ook wijn.

Meestal is het mogelijk om op het fietspad direct naast de rivier te fietsen, soms moet je daar even van afwijken.

We kwamen tot Mülheim an der Mosel, waar we via de brug overstaken naar de linkeroever. Verder door Kesten en Minheim weer terug naar Piesport en daar weer naar de andere oever en naar de cp. Totaal reden we zo’n dertig kilometer.

We kwamen uiteraard weer langs uitgestrekte druivenvelden, tot heel hoog tegen de berghellingen. Op meerdere plaatsen werd druk geoogst. Zowel met de hand, we zagen o.a. Poolse auto’s staan, als machinaal ook op de niet al te steile hellingen. Dat machinaal oogsten van de druiven gaat razendsnel. Waar met handmatig plukken hele trossen druiven in de bakken terecht komen, zie je op de plekken waar de machine is langsgeweest dat ook echt alleen de druiven zijn geoogst.

Op de terugweg kwamen we langs een Historische Romeinse wijnpers. Langs de Midden-Moezel zijn er tot nu toe acht van dergelijke wijnpersen gevonden. De wijnpers van Brauneberg is echter de oudste die werd gevonden in de Moezel-vallei en verkeerde in goede staat. De meest bekende wijnberg van deze plaats, en een van de meest prestigieuze aan de Moezel, heeft hier zijn naam vandaan: Brauneberger Juffer. De Romeinse wijnpers bevindt zich aan de linkeroever van de Moezel tegenover de plaats Brauneberg.

Wat opviel was dat in de loop van de middag de cp’s waar we langs fietsten vol waren.

we blijven genieten van de vele vergezichten met uitgestrekte velden wijn-in-wording

Historische Romeinse wijnpers in de buurt van Braneberg

de sluis bij Wintrich, één van de vele sluiscomplexen, waar alle scheepvaart op de rivier moet schutten met een verval van vele meters

Woensdag 27 september: Piesport.

De dag begon weer mistig en fris. Maar net als gisteren konden we ook vandaag de klok er op gelijk zetten: 12:00 en de zon schijnt weer uitbundig.

In Duitsland is contactloos betalen nog lang niet zo vanzelfsprekend als in Nederland. Hier op de cp kan alleen maar contant worden betaald. En ook gisteravond bij de pizzeria moesten we contant afrekenen. Dat sloeg een deuk(je) in onze contante voorraad en die moest worden aangevuld. En ook een Bankomat staat niet op iedere hoek van de straat. We vonden een flappentapper in Neumagen-Dhron.

We zijn daarna doorgereden tot aan Trittenheim en via de andere oever terug naar de camper gefietst.

Vlakbij Piesport vonden we een weingut waar Federweisser werd verkocht. De fles wijn werd terplekke gevuld, nadat ons werd gevraagd of we de ‘lieblich’ of ‘trocken’ wilden hebben. Volgens ons hebben we de afgelopen tijd alleen maar lieblich gehad en kozen daar nu ook voor. Mogelijk proberen we ook nog een keer een trockene versie.

Dichtbij de cp werden ook druiven geoogst. Ja, je kunt eigenlijk beter vragen waar dat níet gebeurt. Maar hier konden we van dichtbij zien hoe de machinale oogst in z’n werk gaat. We vonden op internet een uitleg over de werking van het apparaat:

De machine rijdt over de wijnranken en de daadwerkelijke plukmachine staat dwars op de rij wijnstokken; pluk-, schud- en slagarmen laten de druivenplant trillen (tot 600 slagen per minuut  ) en zorgen ervoor dat de druiven naar een opvangmechanisme, lopende band of emmers vallen. Een stofzuiger zuigt het gewas om tijdens het schudden gevallen bladeren en takken weg te zuigen en zo te verwijderen.

Veel wijnboeren blijven liever op de oude traditionele manier met de hand plukken. Ze zijn bang dat een machine ten koste van de kwaliteit en de smaak van de wijn gaat. De zich ontwikkelende techniek en het verschijnen van instelbare systemen die het mogelijk maken om het schudden aan te passen aan de eigen behoeften, hebben sindsdien echter bewezen dat de kwaliteit behouden blijft, zelfs verbeterd, bij het proeven van de wijn. Bovendien maakt de snelheid van de oogst het mogelijk om zo dicht mogelijk bij de optimale rijpheid van de druiven te oogsten en zo de homogeniteit (dat er weinig onderlinge verschillen zijn) van de oogst te vergroten.

Het was weer een mooie dag met een aangename temperatuur van 23^o en nagenoeg windstil. Dit mag van ons wel doorgaan tot aan kerstmis…..

de Pfarrkirche Sankt Michael op de oever tegenover Piesport

Vrijdag 29 september: Piesport.

We hadden al vaker op deuren van restaurants en winkels de tekst ‘heute Ruhetag’ zien staan. Gisteren was die tekst op ons van toepassing. Dus ook geen verhaal van die dag.

Meldden we een paar dagen geleden nog dat we de klok erop gelijk konden zetten dat om twaalf uur de zon achter de wolken tevoorschijn kwam, vandaag dus niet. Rond halftien konden we vandaag al buiten in de zon zitten. Hoe onvoorspelbaar is het weer. Want in de loop van de middag werd het steeds bewolkter en begon de wind aan te halen. De temperatuur bleef wel aangenaam met 21^o.

Via het oude Piesport zijn we naar de supermarkt gegaan om even een paar hoognodige boodschappen te doen. Op de terugweg passeerden we de St. Nicolaaskapel.

Deze kapel bevindt zich in de wijk Reinsport, waar vroeger vissers woonden. Dit is waarschijnlijk de reden dat St. Nicolaas, de patroonheilige van binnenschippers en vissers, werd gekozen als patroonheilige van de kerk.

De goed onderhouden kapel is een van de vele kleine kerkgebouwen in de omgeving waar reguliere kerkdiensten niet meer plaatsvinden of niet meer kunnen plaatsvinden, maar die nog wel steeds iets betekenen voor de lokale bevolking. Bijvoorbeeld de vissersclub, die uitstekend werk heeft verricht om deze kapel te onderhouden en die gelukkig overdag geopend is voor bezoek en gebed.

Later in de middag hebben we weer een flesje druivensap gehaald bij dezelfde wijnboer als de vorige fles. Hij herkende ons en vertelde dat hij deze fles uit een ander vat had getapt. Bij deze wijnmaker is geen flesvoorraad van Federweisser aanwezig, maar wordt per fles vers voor je getapt.

Elke avond staat de cp weer vol, eigenlijk in de loop van de middag al. Waarom staat de ene cp wel snel vol en de andere niet? Een reden zou de prijs kunnen zijn. Want we betalen hier €12 per nacht inclusief de sanitaire voorzieningen voor de camper (water en toilet lozen en verswater tappen) en stroom.

Morgen vertrekken we hier en gaan weer richting Enkirch. We bereiden ons heel voorzichtig voor op de thuisreis.

Zaterdag 30 september: Enkirch.

Het leek wel roofgoed: een plek op de cp in Piesport. Afgelopen nacht hebben 5 campers aan de openbare weg overnacht, honderd meter vanaf de cp. En vanochtend liepen er opvallend veel mensen speurend over de cp. Allemaal op zoek naar een plekje. Toen wij van onze plek afreden stond de volgende er al achter en draaide er snel in. Meestal is het in zo’n geval dan ook druk op de serviceplek, nu niet, we konden zo terecht. We zijn schoon en leeg en vol vertrokken.

Volgens een van de camperaars zou er een feest o.i.d. in het dorp zijn, wat de grote belangstelling voor een plekje zou moeten verklaren.

Nadat we bij Edeka inkopen hadden gedaan, zijn we richting Enkirch gereden. We hadden geen haast want op de cp daar kun je altijd terecht, er zijn wel tweehonderd plaatsen. Wat onderweg opviel was de grote drukte op de cp’s waar we langs reden. Eenmaal in Enkirch wisten we niet wat we zagen. We konden gelukkig nog een zeer geschikte plaats vinden, maar de keuze was niet groot. En er bleven maar campers binnenrijden, we hebben het nog nooit zo druk meegemaakt. Na een rondje lopen in de vooravond kwamen we tot de conclusie dat het vol was.