29 april:

In de laatste dagen van week 14 hebben we nog wat foto's toegevoegd.

 

Om tienvooracht stonden we met de camper in de startblokken voor de helaas nog gesloten poort van de camperplaats in Peñiscola. Vijf minuten later arriveerde de beheerder, opende het hek en we konden vertrekken. Wat we verwachtten kwam inderdaad uit. Omdat het zondag was reed er relatief weinig vrachtverkeer en konden we behoorlijk doorrijden. Wel hadden we hier en daar last van zware regenbuien. We konden ze in de verte zien en reden er soms recht naar toe. Hoewel er heel veel water uit viel, waren het prachtige donkere, bijna rollende diep donkergrijze wolkenpartijen. Maar met aangepaste snelheid en de ruitenwissers in de powerstand, was het vele water niet echt een probleem. De door ‘mevrouw Truus Garmin’ geplande route was 435 kilometer lang en we hebben de hele route zonder tolwegen gereden.

Zagen we tijdens voorgaande jaren nog wel douane en/of politie bij de grensovergang van Spanje naar Frankrijk, nu helemaal niets. In La Jonquera, vlak voor de grens met Frankrijk, bevinden zich een aantal grote koopcentra. Ook daar waren we al eens eerder geweest. Toen konden we moeilijk kiezen waar we de camper op de parking wilden neerzetten vanwege de te grote keus aan plaatsen. Als we er nu hadden willen stoppen zou het tegenovergestelde het geval zijn geweest. De parkeerplaats was overvol, waarschijnlijk vanwege de zondag en de meivakanties. Voor de winkelstraat in Le Perthus gold hetzelfde, ook hier weer overvol met aan weerskanten geparkeerde auto’s. Een net vrijgekomen parkeerplaats is goud waard en er worden halsbrekende toeren uitgehaald om die plaats te bemachtigen.

Om vier uur waren we op Camping Les Marsouins in Argeles sur Mer, waar onze gegevens nog in het systeem stonden vanwege eerdere bezoeken. Sinds een paar jaar maakt de camping deel uit van ‘Ciela Village, Hôtellerie de Plein Air’. Een organisatie met 5 vestigingen in Zuid Frankrijk. En er wordt aan grootonderhoud gedaan. Zo werd het sanitairblok dit jaar geheel gerenoveerd en de receptie, de winkel en het afhaalrestaurant vernieuwd. Maar ook is het aantal kampeerplaatsen verminderd ten gerieve van semipermanente recreatiebungalows. Het verwarmde zwembad ligt er gelukkig nog even stralend bij als we gewend waren.

Maar…….wat we in maanden niet hadden gebruikt was de kachel. En die hebben we vanavond toch maar aangezet.

 

tussen de bomen op de camping in Argeles sur Mer

30 april:

Het was vandaag half bewolkt, vanochtend hebben we nog even in de zon buiten gezeten. Maar het weer was niet wat we de laatste maanden gewend waren. De temperatuur kwam maar net aan 17º toe. We hebben ons gemak gehouden na de lange rit van gisteren. Veel gelezen, de camping verkend en de website bijgewerkt. We hadden het dus druk vandaag….

In de namiddag en avond heeft het heel hard geregend, met af en toe wat hagelstenen en een onweersklap.

 

buien, soms met hagel

verplichte armand

dit groentepotje smaakte weer prima

1 mei:

De dag van de arbeid, maar in Frankrijk werd weinig gearbeid. Het is hier een vrije dag.

Omdat we morgen met de bus naar Collioure willen, gingen we alvast op verkenning om de goede bushalte te vinden. Die blijkt in het dorp te zijn, dus eerst een paar kilometer fietsen. We zijn voorgaande jaren wel op de elektrische fiets naar Collioure geweest, dat was goed te doen ondanks het vele klimmen en dalen. We hebben het ook een keer met de mountainbikes gedaan en dat beviel slecht. Dus vandaar deze keer met de bus.

In het dorp bleek rommelmarkt te zijn. We hebben de fietsen aan de ketting gelegd en zijn de straat een keer heen en terug gelopen. Dat was het dan, dachten we. Later bleek dat bijna alle straten en ook de dwarsstraten vol stonden met tafeltjes en kleedjes met tweedehands spulletjes. Het hele dorp was een grote rommelmarkt.

We hebben de bushalte gevonden en nu maar hopen dat daar morgen ook de goede bus stopt.

 

rommelmarkt door het hele dorp en ook de kerk was open

2 mei:

Nou, niet dus. Deze ging de verkeerde kant uit. En tegen de tijd dat we hadden uitgevonden waar dan mogelijk de goede bus zou kunnen stoppen, had het geen zin meer om naar de gezellige woensdagmarkt van Collioure te gaan. Want rond het middaguur wordt die opgebroken. Wel was er weekmarkt in Argeles en daar hebben we nog even rondgelopen. Toen maar weer, eigenlijk onverrichterzake, terug naar de camper gefietst. Morgen maar naar de Tourist Info, hopelijk hebben zij meer informatie over de buslijnen.

Het was trouwens mooi weer vandaag. Zonnetje, 20º maar wel redelijk veel wind.

3 mei:

Het waaide vanochtend nog al en er scheen een matig zonnetje. Dit was een mooie dag om naar Capmany te gaan, een dorpje net over de grens in Spanje. Een ritje van 35 kilometer. Al sinds vele jaren vullen we daar bij een wijnhandelaar onze voorraad aan. Bag-in-box van 5 liter voor een zeer schappelijke prijs. Maar je kunt ook de zelf meegenomen jerrycans of flessen direct uit het vat laten vullen.

Voor vertrek hadden we alles in de camper opgeruimd om die rijvaardig te laten zijn. Toen nog even de fietsen verplaatsen die naast de camper stonden. En het lijkt wel traditie te worden: weer een lekke band en al weer de achterband. Morgen eerst maar weer plakken en daarna gaan we in het dorp op zoek naar een reserve binnenband. Die nemen we dan tijdens een fietstocht mee, want een band wisselen gaat sneller dan het lekje zoeken en plakken.

Omdat de dieseltank inmiddels bijna tot bodemniveau was gedaald, moesten we eerst tanken. Maar het eerste tankstation op route zijn we met een noodgang voorbij gereden. De prijs per liter bedroeg hier €1,47 en er zal ook nog wel zo’n kleine 9 achter hebben gestaan. Net buiten het dorp was een vestiging van InterMarché en daar kostte het ‘slechts’ €1,399. Vooruit dan maar, doe maar 10 liter. We hebben later in Spanje de tank afgevuld voor een literprijs van €1,279. We zullen weer aan dit soort prijzen moeten wennen. In Marokko betaalden we ongeveer €0,87 per liter.

Le Perthus is het laatste dorp voor de Spaanse grens en de doorgaande weg is gelijk ook de winkelstraat met aan weerskanten geparkeerde auto’s. Het is daar altijd razend druk en stapvoets rijden is dan meestal het maximum. Meer dan een kilometer voordat we bij dit dorp waren stonden we al in de file. We zeggen dan vaak tegen elkaar: “maar we kunnen er zittend komen”. Zodra je de winkelstraat bent gepasseerd is er van enige file geen sprake meer.

Om halftwaalf waren we bij de wijnboer, we wisten precies wat en hoeveel we mee wilden nemen, dus dat was snel geregeld.

Daarna zijn we naar La Jonquera gereden, naar het grote koopcentrum. Ooit hadden we daar mooie dieprode theebekers gekocht, waarvan er helaas eentje inmiddels een lelijke bluts heeft. Het geluk was met ons, ze waren er nog en we hebben direct een paar op reserve gekocht. Dat grote koopcentrum wordt aangeduid als ‘Outletcentre’ en trekt daardoor heel veel publiek, zo ook ons. Wanneer zo’n winkelcentrum wordt gepresenteerd al outletcentre, verwacht je de daarbij behorende outletprijzen. Maar dat viel alweer smerig tegen. Een parfum waar Margot thuis nooit meer dan €25.- voor betaalt, was hier in de aanbieding voor €83.-, dus niet echt een outletprijsje.

Toen we vanochtend van de camping wegreden waaide het al behoorlijk. Dat was inmiddels een storm geworden. Volgens WeerXL was het windkracht 7. Op de parkeerplaats van het koopcentrum stonden we dwars op de wind en hebben de camper verplaatst zodat de kop in de wind stond. Zo konden we zonder al te veel geschommel een broodje eten. Ook op de camping heeft de wind nog de hele avond flink gewaaid.

het pand...

en de naam

overal: wijn

ook direct uit 't vat

koopjesparadijs

4 mei:

Het weer van vandaag verschilde niet heel erg veel van dat van gisteren. De dag begon weer stormachtig en de wind bleef de hele dag doorstaan. Het bleef gelukkig droog en heel af en toe zagen we de zon en het werd 18º.

We hebben vanochtend eerst de koelkast ontdooid. De koelribben waren weer behoorlijk aangevroren. In Marokko hadden we daar veel minder last van. Mogelijk dat daar de drogere atmosfeer toe heeft bijgedragen. Daarna was het weer tijd voor een fietsbandreparatie. Het was de vierde lekke band van de oude Koga en het laatste plakkertje ging op het lek. Vlak voor de reis hadden we voor de zekerheid thuis nog nieuwe buitenbanden gemonteerd. Tot nu toe blijft Margot verschoond van lekke banden en ik heb gewoon domme pech.

We waren in al die dagen dat we hier nu zijn nog niet naar Argeles Plage geweest. Op weg daar naar toe zijn we eerst naar de fietsmaker gegaan om een paar reserve binnenbanden en plakkertjes te kopen. Je weet maar nooit, één scherp steentje kan de boosdoener zijn. Vanwege de nog steeds stormachtige wind was het op de boulevard niet druk. In de beschutte winkelstraatjes was wel wat meer volk op de been, maar het is dan ook nog geen hoogseizoen.

We belandden in een winkeltje met aan de linkerwand allemaal kruiden en aan de rechterwand nougat. We kochten een potje gemengde grove kruiden en een stukje nougat. De verkoopster was een Franse spraakwaterval maar over de prijs van de nougat was ze niet echt duidelijk. Op het potje kruiden stond een prijs, dat was wél duidelijk. Even afrekenen: €56.- hetgeen betekende dat het stukje nougat €44.- moest kosten. De kruiden hebben we wel gekocht, de nougat mocht weer terug op de plank.

In Argeles Port lagen de meeste boten nog in de haven. Op de boulevard was het nog stiller dan in Plage. De boulevard is trouwens een aaneenschakeling van restaurantjes, waar hier en daar soms een verdwaalde toerist achter een kopje koffie zat. Ook hier geldt: het seizoen moet nog beginnen.

Bij de Tourist Info hebben we geïnformeerd naar de bustijden en -haltes om aanstaande zondag naar Collioure te gaan. Het kwam er op neer dat we om 9:00 bij de bushalte in het centrum van Argeles moeten zijn en om 17:30 weer uit Collioure terug kunnen. En als je die mist heb je gewoon pech en moet je lopend weer bij de fietsen in het centrum zien te komen, want meer bussen rijden er niet op zondag.

Er is in Collioure twee keer per week een heel gezellige markt in het centrum, woensdag en zondag dus. De markt van afgelopen woensdag hadden we gemist vanwege foutieve informatie.

We denken er nog even over na wat we zondag gaan doen……

 

en dit blijft altijd: even bootjes kijken

 

veel water...

maar geen weer om in zee te gaan

stille boulevard

alleen kruiden, toch maar geen nougat

5 mei:

Toen we wakker werden regende het pijpenstelen. De app van Weer-XL had het voorspeld en het kwam dus helaas ook uit. Aan het eind van de ochtend werd het droog en kwam de zon zelfs door. Het werd uiteindelijk ruim 20º en de wind was maar een schijntje bij wat we de afgelopen dagen gewend waren.

Margot was al een keer wezen zwemmen en had mij verzekerd dat het een verwarmd bad was. Nou, daar had ik vanmiddag toch erg mijn twijfels over. Maar goed, als je er eenmaal door bent is het best wel lekker.

De weersverwachtingen voor morgenochtend in Collioure zijn nog verre van ideaal. De stad en de markt blijven er wel en we hopen er nog een keer terug te komen.

We hebben besloten uit Argeles sur Mer te vertrekken en rustig aan noordwaarts te gaan. We hebben geen haast en zijn benieuwd waar we morgennacht slapen.

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb