Zondag 11 februari: Peñíscola.

We zijn even voor elf uur vertrokken vanaf de cp, veel campers waren ons inmiddels al voorgegaan. Het was op dat moment niet druk meer bij de loosplek, dus hebben we daar nog even de vuilwatentank leeg laten lopen. Hoewel er niets op de cp valt aan te merken, is het niet echt een plek om lang te verblijven.

 

Het was een ritje van een paar kilometer naar Camping El Cid, hier hadden we een paar dagen geleden telefonisch een plaats gereserveerd. En om de reservering niet al te moeilijk te maken hadden we onze naam even vertaald in King, kort en krachtig en niet bezijden de waarheid. Deze camping is heel populair bij Nederlanders.

 

Onderweg kwamen we langs het tankstation BonArea. Vorig jaar hebben we hier ook diesel getankt. Het was toen enorm druk, de auto’s en campers vormden een lange zigzag rij zoals voor een attractie in de Efteling. We weten de drukte toen aan de relatief lage prijs in combinatie met mogelijk een recente opening van het tankstation. De lange rij ontbrak vanochtend gelukkig, maar de prijs voor een liter diesel was nog net zo interessant als vorig jaar: €1,38.

 

Aangekomen bij de camping stonden er twee campers buiten de poort die onverrichterzake weer vertrokken. Wij staan op plaats 106, vrij ver achterin, maar met voldoende ruimte. We hebben stroom en de schotel heeft ondanks de boom toch zicht op de Astra satelliet.

 

We hebben met behulp van GoogleTranslate ook een plaats op de camping kunnen regelen voor Arjan. We ontmoetten hem in 2020 voor ‘t eerst heel toevallig toen we in Sète achter elkaar in de rij stonden te wachten op de veerboot voor de overtocht naar Marokko. Ook in Marokko troffen we elkaar een paar keer. En sindsdien is er altijd contact gebleven. We hebben bij ons thee en koffie gedronken, later een wijntje bij hem en om zes uur hebben we gezamenlijk in het campingrestaurant gegeten. Het was weer gezellig.

En alweer is er een dag voorbij. Een mooie zonnige dag met 15 graden. De nachten zijn nog frisjes, afgelopen nacht werd het 8 graden.

 

lekker gegeten in het campingrestaurant

deze bumperdop ontbrak bij ons, Arjan had er eentje over

Maandag 12 februari: Peñíscola.

Vanochtend kwam Arjan langs, we hebben afscheid van elkaar genomen, hij vervolgt zijn geplande reis. Zijn uitstapje naar Peñíscola was om elkaar na lange tijd weer even te zien. Via WhatsApp zullen we vast nog wel van hem horen.

 

De hele dag was weer een zonnige met een temperatuur van 22 graden, maar ook stond er weer een hele harde wind. In de namiddag nam de wind gelukkig af.

Margot heeft een vrije wasmachine kunnen scoren, na ruim twee weken waren we daar wel aan toe. En met dank aan de wind en de zon lag vanavond de was weer opgevouwen in de kast.

 

De reparatie die we aan de koelkast hadden uitgevoerd, was niet naar ’t zin. Het slangetje dat we hadden gebruikt was eigenlijk te dun, maar er was op dat moment niks anders voorradig. We zijn vanmiddag op de fiets gestapt en vonden bij een Chinese Winkel een precies passende slang. Het condenswater kan nu lekvrij worden afgevoerd.

 

We hebben heel globaal de doelen van onze reis voorbereid. Mede omdat we door omstandigheden het geplande verblijf tijdens de kerstdagen en de jaarwisseling niet bij Het Kartonnen Huis hebben kunnen doorbrengen, stond een stop daar natuurlijk ook op het programma. We hebben vanochtend met WhatsApp even contact gezocht. De eerstvolgende mogelijkheid om daar naar toe te gaan is 24 maart, daar gaan we helaas niet op wachten. Jammer voor ons, fijn dat bij hun de zaken zo goed gaan.

 

zo kunnen we het condenswater beter afvoeren

Woensdag 14 februari: Peñíscola.

Toen we hier een aantal dagen geleden neerstreken dachten we onafhankelijk van elkaar dat we hier maximaal een dag of vijf zouden verblijven. Veel van de campers die hier zijn, staan er voor een relatief lange tijd.

We vermaken ons hier prima, hebben hier alles inclusief prachtig weer. We fietsen, wandelen en lezen dat het een lieve lust is. We weten nog niet wanneer we hier vertrekken naar een volgend doel.

 

We moeten nog steeds wennen aan de gebruikelijke, en van Nederland afwijkende openingstijden van de winkels. Margot had nieuwe schoenen nodig en gokte er gisteren op dat de schoenwinkel in het centrum rond een uur of halfdrie wel open zou zijn. Helaas mis gegokt, deze winkel sloot om halftwee voor de rest van de dag.

 

Ze heeft vandaag weer een poging gedaan en die is gelukt. Margot ging op de fiets, Gerard heeft gister en vandaag weer een eind gelopen, waardoor hij weer een eindje is opgeschoven op de app ‘Ommetje’.

 

Reeds bij de aanschaf van deze camper in 2021 ontbrak de afdekking van het gat in de bumper t.b.v. het trekoog. We hebben dat schroefgat provisorisch afgedekt, maar fraai was het allerminst. Arjan heeft ook een Hymer, maar dan een type Gold met een goudbruine kleur. Hij had ooit zo’n schroefgatafdichting gekocht, maar ontving er eentje met een voor hem verkeerde kleur namelijk grijs. En dat is nou precies de kleur die wij nodig hebben. We hebben de dop van hem gekregen en vanmiddag in het gat geduwd, met een beetje lijm voor de zekerheid natuurlijk.

 

Het was weer een mooie dag met minder wind dan gisteren bij een temperatuur van 17 graden. In de namiddag liet de zon het een beetje afweten, maar je hoort ons niet klagen.

 

voorjaarsbloei

nu nog grotendeels leeg...

...over een paar maanden (hopelijk) volledig verhuurd

de oude stad

voor...

...en na

Donderdag 15 februari: Peñíscola.

We zijn er inmiddels aan gewend dat de zon schijnt tegen de tijd dat we opstaan. Dat was vanochtend anders: geen zon. En dat gold eigenlijk ook voor de rest van de dag. De flats aan de boulevard die hier hemelsbreed ongeveer 750 meter vandaan staan, waren soms door de mist niet te zien. Al met al nodigde het niet uit om er op uit te trekken. Ons enige uitje bestond er uit dat we op ons akkertje naar Aldi zijn gelopen voor een paar boodschapjes en ons dagelijkse stokbroodje.

 

Het campingrestaurant heeft, verdeeld over de dagen van de week, diverse aanbiedingen. Zo is woensdag de paelladag, zondag is er buffetdiner en dagelijks is er een ‘menu van de dag’. Voor dat laatste hebben we vandaag gekozen. We hebben lekker gegeten, maar kregen als hoofdgerecht niet wat we hadden uitgekozen. We zagen onze plate naar een andere tafel gaan. Maar volgens de bediening ging het allemaal zoals de bedoeling was. Laten we de taalbarrière maar de schuld geven.

We hebben de fietsen niet van stal gehaald, we hopen dat de weersomstandigheden morgen beter zijn.

Een aantal weer-apps voorspelden regen, daar is nog niet veel van gekomen, afwachten dus. En ondanks de bewolking werd het vandaag toch nog 15 graden.

 

deze overheerlijke sangria hoorde bij het menu vandaag

als we dit beeld mogen geloven komt er nog wat regen over vanavond en vannacht

Vrijdag 16 februari: Peñíscola.

Wat we gisteren al vermoedden, het is vannacht gaan regenen. Geen stortbuien met grote hoeveelheden water, maar het heeft gestaag doorgeregend. De natuur die hier smacht naar water is hier heel blij mee. En niet alleen vannacht, het heeft de hele dag geregend. Omdat er weinig wind stond vandaag verplaatste de bui zich tergend langzaam. Natuurlijk hadden we Peñíscola kunnen verlaten, maar de verwachtingen voor de komende dagen zien er weer goed uit.

 

Niet iedereen was voorbereid op deze regenbui. Schuin tegenover ons staat een camper waar men de stoelen en fietsen onder de luifel had gezet, lekker droog. Tot vanochtend. Er bleek zich een grote hoeveelheid regenwater op de luifel te hebben verzameld. Bij het laten weglopen van het water ging het helaas mis. Enkele aluminiumprofielen braken af en de luifel is voorlopig onbruikbaar. Heel sneu, maar bijna elke camperaar weet dat je de luifel altijd ‘op afwateren’ moet zetten.

 

Men is op de camping bezig met het vervangen van delen van de riolering. Hiervoor zijn nieuwe putten geplaatst en geulen gegraven voor de nieuwe pvc buizen. Die geulen zijn eergisteren weer dichtgegooid en er is een lading grind overheen gestort. Maar die opgevulde geulen zijn niet aangestampt/-getrild. Een zware Carthago reed vanmiddag nietsvermoedend over zo’n volgestorte geul, op zoek naar een plek. Maar hij kwam niet ver, bleef steken en kwam met de achterwielen steeds dieper vast te zitten. Men is wel een uur bezig geweest om met oprijplanken en meer trucs de camper weer op het rechte spoor te krijgen, wat uiteindelijk wel is gelukt.