Zondag 17 maart: Mazarrón.

Vandaag hebben we de tapastour voortgezet.

Maar eerst zijn we naar de boulevard gefietst om daar de tientallen oude en klassieke auto’s te bewonderen. Renault 4 en 16, Fiat 500 en 600, Simca 1000, en nog heel veel meer. Toen wij in 1973 onze eerste gloednieuwe auto kochten was dat een Renault 4. Die roestte al op de folder. We bekeken daarom de hier tentoongestelde oudjes kritisch, maar er was geen spettertje roest (meer) te ontdekken. Naast de reguliere merken en typen zagen we ook een aantal excentrieken. En vaak blonk de motorruimte nog meer dan het lakwerk.

Naast deze oudjes-show was er ook een markt met kraampjes met o.a. sierraden en lederwaren en andere, soms kunstzinnige, producten. Maar ook de traditionele kraampjes met worst en kaas.

We waren apart van C&W en K&C naar Puerto gefietst, zo kon ieder even naar eigen idee struinen op de markt.

We hadden afgesproken om elkaar om één uur weer te treffen voor de start van het vervolg van de tapastour.

Het was druk op de boulevard en soms nog drukker in de diverse restaurantjes. Het blijkt zo te zijn dat tapas eigenlijk ‘aan-de-bar-te-consumeren’ lekkernijen zijn. En bij één van de restaurantjes werd dat letterlijk genomen, we mochten niet aan met z’n zessen aan een tafeltje gaan zitten, en dat was wat wij wél wilden. Nou goed, volgende stop dan maar. Al met al hebben we weer een stuk of vijf verschillende tapas geproefd. De een geslaagder en/of lekkerder dan de andere, maar over het algemeen ‘zeer goed te pruimen’.

Nadat er was afgerekend konden we de grote kaart met de deelnemende restaurants en bijbehorende tapas laten afstempelen. Nadat er tien stempels vergaard zijn, moet er één lekkerste tapa worden aangekruist, waarna de kaart kan worden ingeleverd bij de VVV en wordt er onder de deelnemers een elektrische step verloot. Wie weet….

Het was een fantastische dag met stralende zon en 24 graden. We waren zelfs nog een halfuur later dan gisteren weer op de camping.

heel veel verschillende klassieke en bijzondere auto's...

...en heel veel verschillende tapas, de een heel lekker de andere iets minder

Dinsdag 19 maart: Mazarrón.

Het was vandaag de laatste dag van de ‘Fiestas de San José 2024’ in Puerto de Mazarrón, die van 9 tot en met 19 maart duurde.

In Spanje wordt op 19 maart de feestdag van San José gevierd, een belangrijke religieuze feestdag ter ere van de heilige Jozef.

San José (Sint Jozef in het Nederlands) was de aardse vader van Jezus Christus en is de patroonheilige van de timmerlieden, werklieden en arbeiders.

San José is een belangrijke feestdag in Spanje en wordt door het hele land gevierd, hoewel de vieringen in sommige regio’s uitbundiger zijn dan in andere. In een paar steden is deze dag zelfs een officiële feestdag en worden er traditionele festiviteiten georganiseerd.

Deze dag is niet alleen religieus van aard is, maar heeft ook een belangrijk cultureel element. Het is een dag waarop Spanjaarden samenkomen om te vieren en te genieten van al het moois dat hun land te bieden heeft.

Om tien uur zaten we op de fiets en al snel vonden we de kerk van San José, een paar straten achter de boulevard en om halfelf startte van hieruit de processie. Nadat we het begin van de processie hadden gezien zijn we via een paar tussendoor straatjes naar de boulevard gelopen en hebben op een bankje de stoet daar afgewacht en nog een keer langs zien komen.

Voor vanmiddag stond er nog wat spectaculairs op het programma. Vanaf halftwee werd er een aantal parachutespringers uit een vliegtuig losgelaten die op een gemarkeerd deel op het strand moesten landen. De publieke belangstelling was groot, de meeste mensen stonden in rijen bij de strandmuur. Wij zijn heerlijk op het bankje blijven zitten en konden van hieruit de springers heel goed volgen en namen direct aan dat het de springers was gelukt om op de vooraf uitgetekende plaats te landen.

Slenteren, kijken en genieten maakt hongerig. We liepen naar restaurant Viggos dat normaliter op dinsdag gesloten is, maar nu open. Alle tafeltjes waren bezet en/of gereserveerd. En dat gold voor meer restaurantjes. We vonden er eentje op de pier en hebben daar een overheerlijke pizza gegeten. Het was al weer een prima dag vandaag.

Onze laatste week in Mazarrón is ingegaan. Aanstaande maandag vertrekken we en gaan nog wat zuidelijker. C&W vertrekken vrijdag al.

Donderdag 21 maart: Mazarrón.

Gisteren begon de dag met een wat bedekte zon en een redelijke hoeveelheid wind. Met de zon kwam het uiteindelijk wel goed, maar met de wind niet. Dat werd alleen maar meer en wakkerde ’s avonds nog verder aan. De camper stond soms te schudden, dit hadden we hier nog niet eerder meegemaakt.

’s Middags zijn we voor een paar, letterlijk, broodnodige boodschapjes naar Aldi gefietst, grotendeels voor de wind. Bovendien, de camping ligt relatief hoog, hetgeen inhoudt dat we tot aan de rotonde bij het tankstation, dat is anderhalve kilometer, niet of nauwelijks hoeven te trappen. En gisteren zeker niet, want we hadden ook nog de wind in de rug. Dat resulteerde erin dat we vlak voor de rotonde een snelheid van 42 km/h op de teller hadden staan. We vertellen dit maar niet verder…….

De tv is gisteravond niet aan geweest vanwege de harde wind. We hebben één keer bij een camper een schotel vanwege de harde wind omver zien klappen. Dat risico wilden we niet nemen.

We hebben de dag met C&W afgesloten met een hapje en een drankje. Morgen weer een dag.

Maar voordat het dag werd hadden we nog een nacht te gaan. En dat was een nacht met heel veel wind. Met windkracht 5 uit het noordoosten stond die schuin voor op de camper te blazen. We lagen af en toe te schudden in bed.

Eenmaal opgestaan bleek dat onze grote rode mat zichzelf al grotendeels had opgerold, ondanks de keien waarmee we de mat al de hele tijd op z’n plaats hadden weten te houden. Als regel bergen we elke avond de fietsen en de tuinstoelen op, al gedurende de hele reis. Kleine moeite, groot plezier. Zeker nu dat allemaal gemakkelijk in de garage past.

We hebben vanochtend nog overwogen om de camper een kwartslag te draaien zodat de deur open zou kunnen. We hebben er toch maar van afgezien omdat dan de wind echt dwars op de zijkant zou staan wat het, zeker voor de komende nacht, nog oncomfortabeler zou maken.

Omdat C&W morgen weer vertrekken hadden we afgesproken om, samen met K&C, nog een keer bij Viggos te gaan eten. Een ‘menu del dia’ gaat er altijd wel in, zeker daar. Wij zijn tegen enen gaan fietsen, de andere vier gingen lopen. De heenweg op de fiets was een fluitje van een cent, meer remmen dan trappen. Dat werd op de terugweg wel anders. Inderdaad omgekeerd: meer trappen dan remmen. Maar we hadden in het restaurant een goede en voedzame bodem gelegd, dus energie genoeg. Maar wel: handen aan het stuur. Wat soms bij het ronden van een rotonde moeilijk was vanwege richting aangeven. We kwamen ongedeerd weer op honk.

Even later kwamen C&W nog even langs, ze hadden afgerekend op de camping. Ze gaan langzaamaan noordwaarts, op huis aan. We hebben nog even nagepraat en voorlopig hartelijk afscheid van elkaar genomen. Wie weet tot waar en wanneer.

We hebben de zon vandaag niet gezien, hoewel het toch nog 20 graden is geworden. De windverwachting voor vannacht is wederom niet gunstig. Maar wat kunnen we er aan doen? Helemaal niks.

STORM !