Maandag 3 april: Altea.

Gisteren hadden we al afgerekend op de cp, we wisten zeker dat we vandaag wilden vertrekken. Toen we een aantal dagen geleden boekten, kostte deze cp €15.- per dag zonder stroom. Per 1 april is de prijs echter een beetje verhoogd, het kost nu €20.-. Wij maken met onze zonnepanelen en de huidige hoeveelheid zon zelf stroom genoeg. Wij stonden de hele periode voor de oude prijs.

We hadden al eerder gemeld dat deze cp een handicap heeft, namelijk de enorm steile in-/uitrit. Toen wij binnenkwamen hebben de nylon wielen hun diensten bewezen. Vanochtend vertrekken, dus voorzichtig aan. De wielen hebben de straat niet geraakt. Dat ging bij een paar andere campers wel anders. Fietsdragers die over de straat schuurden, niet leuk.

Omdat Aldi vlakbij en op de route lag zijn we daar eerst maar even gestopt en hebben weer wat voorraad ingeslagen, waarna we op pad zijn gegaan. Onze volgende stop lag maar twintig kilometer verder, in Altea. Vlakbij zee is een basic cp. Dit soort camperplaatsen is zeer gewild en we hadden er weinig vertrouwen in dat we hier een plekje zouden kunnen vinden. Toen we de weg er naar toe inreden kwam ons een camper tegemoet. En ja hoor, één vrij plekje voor ons. We konden er zo indraaien, hebbes. V&D, dank voor de tip!

’s Middags zijn we via de N332 een eind richting zuidwest gelopen en via een pad langs de zee weer terug naar de camper. Morgen willen we op de fiets naar het centrum van Altea, ongeveer 3,5 kilometer.

Dinsdag 4 april: Altea.

Op dinsdagochtend is er markt in Altea. Dat hadden we gisteren al uitgezocht. Dus moesten de fietsen weer van stal en zijn we op weg naar het stadscentrum gegaan. Er gaat één zeer drukke weg vanaf de plek waar wij staan naar Altea, de N-332. Gelukkig is er op de meeste plaatsen voldoende ruimte voor de fietsers.

Maar ja, aangekomen in Altea, waar is de markt? Want Altea is toch groter dan we hadden gedacht. Bij de Toerist Info aan de boulevard hebben we eerst maar een plattegrond gehaald, waarop de markten waren aangegeven. Inderdaad, twee markten.

Op de ene, in Calle Filarmónica, worden fruit, groenten, bloemen, kruiden en specerijen verkocht. Op de andere markt wordt voornamelijk kleding verkocht. Deze markt bevindt zich in Camí l’Algar. Beide markten zijn open van acht uur ‘s morgens tot twee uur ‘s middags. Naast deze twee markten op dinsdag, is er in Altea een dagelijkse markt waar verse etenswaren zoals vis, vlees, brood, groente en fruit kunnen worden gekocht.

Eén van de bekendste gebouwen van Altea is de kerk, de´Iglesia Parroquial de Nuestra Señora del Consuelo´. De kerk is gelegen op het hoogste punt van het centrum, waardoor ze in de wijde omgeving te zien is.

De witte huisjes, de smalle straatjes en de grote hoogteverschillen maken een bezoek aan de kerk tot een zeer bijzondere ervaring, want er moest behoorlijk worden geklommen om er te komen. Rondom het plein voor de kerk bevinden zich diverse restaurants met hun terrassen.

De koepels van de kerk zijn belegd met blauwe tegels. De voorganger van de huidige kerk werd in het begin van de 17e eeuw gebouwd en was veel kleiner. Aan het einde van de 19e eeuw is men begonnen met de bouw van de huidige parochie. Het bouwen werd gefinancierd door de inwoners die op dat moment woonachtig waren in Altea. Wanneer men qua financiën niet kon bijdragen aan de bouw, dan werd van hen verwacht fysiek te helpen bij de bouw van de kerk. Ze moesten dat dan bijvoorbeeld doen door de inzet van hun lastdieren voor het transporteren van bouwmaterialen. Op 18 september 1910 werd het gebouw ingezegend door de heilige José Beneyto en vond daarmee de opening plaats.

Pas toen we weer op weg naar de camper gingen hebben we ‘bij het sluiten van de markt’ aardbeien gekocht. Een kistje van twee kilo voor €3.-, niet verkeerd toch?

Eenmaal weer bij de camper hebben we lekker in half zon, half schaduw zitten lezen.

Het was wederom een zonnige dag met een temperatuur van ongeveer 20⁰ en in tegenstelling tot andere dagen niet erg veel wind.

Morgen weer naar de stad, maar dan naar de nieuwe boulevard.

slenterend door mooie smalle straatjes met witte huizen en heel veel traptreden omhoog naar de kerk

Woensdag 5 april: Altea.

Er was vanochtend wat onzekerheid over de cp waar we nu staan. Werknemers van de gemeente plaatsten her en der borden met een parkeerverbod. Dat verbod zou gelden voor het hele gebied, inclusief het deel met een hoogtebeperking waar personenauto’s van strandgangers staan. Een Nederlandssprekende Duitser in een Spaanse camper die ook nog eens vloeiend Spaans spreekt, heeft telefonisch informatie ingewonnen. Het kwam er op neer dat de politie nog plakkers op de borden moet aanbrengen waarop dan staat wanneer het parkeerverbod geldt. Toen we vanmiddag weer terug bij de camper waren, zaten er inderdaad stickers op de borden. Parkeren verboden op 9,10 en 11 april en de rust was weergekeerd op de cp.

Gisteren hadden we de markt bezocht, vandaag zijn we naar de boulevard gefietst. Deze boulevard is bijna 3 kilometer lang en komt ’s avonds pas echt tot leven. De vele terrasjes van de evenzovele restaurants raken dan vol, de bars gaan open, de sfeerverlichting gaat aan en de muziek begint te spelen. Dit is dan ook dé place to be wanneer het donker wordt in Altea. Voor ons geen optie, want dan moeten we in donker via de N-332 weer naar de camper fietsen en dat is ons een brug te ver.

Verder van het centrum verwijderd loopt de boulevard langzaam over op een rustige promenade.

Als je hier lang verblijft, veel langer dan wij, en langzamerhand weer een beetje heimwee krijgt naar Nederland, kun je terecht in het kleine restaurantje ‘Hollands Glorie’. De Nederlandse eigenaar serveert de typische Hollandse gerechten. Een frietje mét of oorlog, frikandel, kroket en meer. En dat alles terwijl je naar Nederlandse muziek kunt luisteren.

De haven, oorspronkelijk gebruikt als vissershaven, werd in 1985 omgebouwd, uitgebreid met een jachthaven en beslaat nu een groot gebied met meer dan dertig vissersboten, terwijl het ook een ontmoetingsplaats en haven is geworden voor jachten van alle soorten en maten en vlaggen.

We zijn de hele boulevard uit gefietst. Op veel plaatsen wordt goed aangegeven waar je kunt, mag of móet fietsen. Maar op andere momenten houdt het fietspad op en moet je het zelf maar uitzoeken. Op een gegeven moment hebben we de fietsen weer aan de ketting gelegd en hebben uit de grote keuze een restaurantje uitgezocht waar we een menu del dia hebben besteld. Salade, gegrilde zalm en tiramisu toe. Het glas witte wijn smaakte er prima bij.

Terug bij de camper kwamen we tot de conclusie dat we serieus aan de terugreis moeten gaan denken. Op 21 april hebben we een afspraak in Noord-Brabant.

Donderdag 6 april: Bellús.

We hadden Altea van voor naar achter gezien en besloten om weer verder te gaan. Heel voorzichtig noordwaarts. En daarvoor hadden we voor vandaag een cp uitgezocht in Bellús, Area de Bellús voor de formidabele prijs van €2.- per nacht inclusief lozen van vuil water en toilet, en vers water tanken. Het overnachtingsgeld moet naar het stadhuis in het dorp worden gebracht, één kilometer te gaan. We gaan het er morgen naar toe brengen.

Meestal kozen we de afgelopen dagen voor de routes die we gingen rijden voor ‘snelweg mijden’. Maar omdat we niet wisten hoe druk de geplande cp bezocht zou worden, kozen we er vandaag voor om dan toch maar een keer de snelweg níet te mijden. Bovendien was de afstand via de snelweg enkele tientallen kilometers korter. Maar na iets meer dan tien kilometer bleek onze keus een volledig verkeerde. We hebben een uur in de file gestaan vanwege een ongeval, dat nemen we tenminste aan. Na dat uur moesten we allemaal op de vierbaansweg keren en vooraf gegaan door een politieauto met zwaailichten werden we naar de eerstvolgende afslag geleid. Toen zaten we alsnog op de N-332 waar we dus deze keer níet voor hadden gekozen.

We hebben ons verder helemaal door de navi van Garmin laten leiden en hebben daardoor een paar hele smalle (binnen)weggetjes gereden en kwamen door een aantal dorpen en steden. De rit heeft al met al aanmerkelijk langer geduurd dan we oorspronkelijk dachten. Maar……we hebben de tijd en zijn al lang blij dat wij in die file stonden en niet dat er vanwege ons een file was veroorzaakt.

Gelukkig was er nog plaats genoeg op de cp. die in een bosrijke omgeving ligt op 180 meter hoogte. We kijken uit op de stuwdam van het Embassament de Bellús die in de CV-612 ligt.

Morgen maar eens kijken wat het dorp(je) te bieden heeft.

(Goede) Vrijdag 7 april: Bellús.

We hebben de wandelschoenen aangetrokken en zijn naar het dorp gelopen. Nou, het dorp had niet zo heel erg veel te bieden en al zeker niet op Goede Vrijdag.

Van camperaars hoorden we dat de kerk in het dorp een bezoek waard was. Maar helaas de deuren zaten allemaal op slot. Waarschijnlijk waren we er op een verkeerd moment van de dag.

Omdat het stadhuis gesloten was vandaag, werd het overnachtingsgeld van €2.- vanochtend opgehaald. Met daarbij de regels omtrent de manier van het wegbrengen van het restafval in het dorp d.m.v. het gebruik van een QR-code. We hebben de regels bestudeerd, maar kwamen er niet uit.

De rest van de dag hebben we onder de luifel en aan de schaduwkant van de camper doorgebracht, want het was weer een dag met heel veel zon.

Het is nu halfacht en nog steeds 25⁰.