17 juli

Het was vanochtend weer een komen en gaan en wisselen van plaatsen op de cp. Wij waren mooi op tijd en zijn rond tienen ook vertrokken. Toen we ook de buitenwijken van de stad hadden verlaten, had onze BroBizz al weer menig groen plusteken laten oplichten. We zullen uitzoeken wat dit avontuur heeft gekost.

De eerste stop onderweg was voor de aanvulling van onze eetvoorraad. Daarna, in hetzelfde centrum, konden we ook gas tanken. Er ging toch weer 12 liter in. We prijzen ons nog steeds heel gelukkig met het gebruik van autogas. Zonder dat hadden we deze reis niet kunnen maken, want we hebben inmiddels meer dan 2 gasflessen leeg gestookt.

Onderweg bij een camping konden we ook nog de watertanks en toilet legen en vullen, dus we kunnen er weer een paar dagen tegen.

We zijn doorgereden tot de cp bij de veerboot van Halsa met zicht op het Halsafjord. Morgen steken we over. Maar we doen rustig aan, omdat de weersvooruitzichten voor de komende dagen beter zijn. En dat hebben we nodig voor de Atlantic Road.

Vandaag ging het op en af met de regen en de temperatuur lag rond de 13 graden. Het waaide hard, gelukkig stonden we aan het fjord met de kop in de wind, dus hadden er relatief weinig last van. Wel hebben we veiligheidshalve de schotel maar neergeklapt.

18 juli

Het weer was niet over om naar huis te schrijven. Kortom, we zijn blijven staan in Halsa. Niet omdat het een superplek was, maar vanwege praktische reden. We wachtten op wat beter en rustiger weer voor de Atlantic Road. In de namiddag klaarde het wat op. De regenbuien namen af en ook de wind. Morgen met de veerboot naar de overkant, een tochtje van ruim 5 kilometer. Maar nu, zeven uur, regent het gewoon al weer. En om tien uur was het zoals op onderstaande foto.

Overigens, we zijn vandaag precies 10 weken onderweg.

19 juli

En zowaar, de zon scheen toen we om halfnegen opstonden en de wind was gaan liggen. Om tien uur waren we aan boord van de ferry en na 5 kilometer waren we aan de overkant. Het was nog 50 kilometer tot aan Kristiansund. Er zijn daar twee cp’s, een gratis en een betaalde. Niet moeilijk te raden waar we hebben gestaan.

We zijn op de fiets naar de Tourist Info gegaan en hebben nog wat info gekregen voor de A.R. En we ontdekten, en de T.I. mevrouw ook, dat er morgen een havenfeestweek begint waarvan zij ook documentatie had. Bij de haven was men druk bezig met voorbereidingen hiervoor. Ons oorspronkelijke plan om morgen hiervandaan weer te vertrekken voor de A.R. loopt dus weer schipbreuk.

We hebben de fietsen aan de ketting gelegd en zijn lopend door het centrum gegaan en hebben een kerk bekeken.

Daarna nog wat boodschappen gedaan en terug bij de camper lekker buiten zitten lezen in de zon bij ± 18 graden.

Ook hier meerde weer een boot van Hurtigruten aan, om kort daarna weer weg te varen.

20 juli

En alweer een zonovergoten dag met 18 graden in Kristiansund.

We zijn in de loop van de ochtend naar de haven gewandeld, er was al volop activiteit. Na de lunch weer er naar toe, want om twee uur zouden de schepen binnenvaren. Maar later bleek dat de meeste schepen al in de haven lagen. We hebben daar lekker op een bankje zitten rondkijken.

Rondom en in de museumhaven waren diverse verkoopstandjes en ambachten te zien. Ook konden de schepen worden bezocht.

Op de parkeerplaatsen was het inmiddels druk geworden. Links naast ons was een Nederlandse camper er tussen gaan staan. En toen wij later in de middag weer bij ons huisje kwamen, vertrokken de rechter buren. Wij hebben toen hun plaats ingenomen en daarna kwam er weer een Nederlandse camper bij, zodat er nu drie NL campers op een rij staan, bijzonder.

21 juli

We stonden met z’n drieën op een rij en we vertrokken vanochtend gelijktijdig. Eerst, op de gok, naar een Esso tankstation net buiten de stad. Meestal hebben die een mogelijkheid voor waterwisselen, zo ook hier. Dus konden we weer vol en leeg aan de volgende trek beginnen: de Atlantic Road.

Net buiten Kristiansund konden we eerst betalen bij een tolstation: €13.-.

Daaropvolgend doken we in een tunnel van ruim acht kilometer lang met aan beide kanten een helling van 10%. In Bremsnes zijn we nog naar de kade gereden, in het fjord lag een boortoren.

Tussen Kårvåg en Vevang ligt een serie bruggen die evenzovele eilandjes met elkaar verbindt. Net voor de halfronde boogbrug konden we via een loopbrug om de rots lopen.

Toen doorgereden tot de afslag naar Bud en weer omgedraaid. We hadden al eerder een mooie overnachtingsplek gezien. En omdat in de loop van de middag die plaatsen vaak vollopen, besloten we te gaan staan. Een plekje in de zon, aan een fjord en met eigen tuin(tje) bij een temperatuur van 20 graden met een matige wind.

En ’s avonds om elf uur konden we in het noorden de zon in de zee zien zakken. Samen met een aantal (onbekende) mensen op een bankje dat daar misschien wel met dat specifieke doel was geplaatst.

22 juli

In tegenstelling tot gisterochtend was het absoluut niet zonnig, maar mistig toen we opstonden. Pas in de middag loste die op en kwam de zon er weer bij. We zijn blijven staan vandaag en hebben wat omgelummeld, vonden we lekker.

23 juli

Bijna hetzelfde als gisterochtend. Geen zon, maar niet zo mistig. We vertrouwden er op dat in de middag de zon zou terugkeren. En dat gebeurde. Matig windje bij 20 graden.

Er waren een aantal mogelijkheden om naar Bud te rijden. We zijn eerst bij Vevang naar wegnummer 242 gegaan, die voerde over 5 kilometer langs een mooie scherenkust.

We moesten ook waterwisselen en dat kon op de parkeerplaats van een Coop in Farstad. Maar er waren meer camperaars die er zo over dachten. Er waren drie voor ons maar ach, we hadden al weer geen haast.

Daarna een heel klein stukje terug en naar wegnummer 238 gereden. Ook weer gedeeltelijk langs de kust. Vervolgens via de 235 naar Bud. Een klein dorpje met kerk en oorlogsmuseum. Om uiteindelijk bij Molde en de 64 en een veerpont tussen Sølsnes en Åfarnes een prachtig plekje te vinden aan het Isfjord. Een grote parkeerplaats waarvan de plaatsen aan de waterkant door campers werden bezet. Er werd veel gevist en niet zonder resultaat. De een na de andere makreel werd er uit gehaald en ter plekke gefileerd, gebakken en opgegeten.

En om 21:45 zakken de wolken al weer over de toppen van de bergen. Benieuwd wat het morgen weer wordt.

24 juli

Toen we opstonden: geen zon en een beetje dampig. Maar zoals ook gisteren kwam de zon er overduidelijk bij en de temperatuur schoot omhoog naar ongeveer 22 graden. Zo, dat hadden we maar weer te pakken.

Het volgende doel was Geiranger met daarin Trollstigen. Een opgaaf voor mens en machine.

Trollstigen is een deel van weg nummer 63 naar o.a. Geiranger. Het traject is ongeveer 20 km lang. De grootste hoogte is 868 meter met en een hellingspercentage van 10.

Het is een populaire toeristische weg met elf haarspeldbochten. De weg is geopend op 31 juli 1936 na een bouwtijd van acht jaar. Oorspronkelijk was het een smalle weg waar auto´s elkaar maar op een paar plaatsen konden passeren. Na verbeteringen is het een goed berijdbare weg geworden.

Boven op de top is een uitkijkplatform, Trollstigheim geheten, waarvandaan je een mooi uitzicht hebt op de weg en de watervallen zoals Stigfossen. In de wintermaanden is Trollstigen gesloten. Zelfs in het voorjaar (mei-juni) is de weg naar de Trollstigen soms in de ochtend vanwege nachtvorst enkele uren gesloten.

Rondom zijn de toppen van de Dronning (1568 mtr), de Kong (1593 mtr) en de Bispe (1475 mtr).

Onderweg hadden we al besloten om naar de camping in het centrum van Geiranger te gaan. Je bent dan op loopafstand van alle activiteiten zoals de aanmeerplaatsen van de tenders van de cruiseschepen, de rondvaartboot, de ferry naar Hellesylt en natuurlijk de vele eettentjes en souvenirwinkeltjes.

Het dorpje ligt aan het Geirangerfjord, dat sinds 2005 op de Werelderfgoedlijst van Unesco staat. De plaats wordt 's zomers aangedaan door 140 tot 180 cruiseschepen en wordt jaarlijks door zo'n 700.000 toeristen bezocht.

Op het moment dat wij aankwamen lagen er twee cruiseschepen in het fjord, waaronder de Aida Sol, gebouwd bij de Meijer Werf in Papenburg.

We waren redelijk op tijd op de camping en konden een aardig plekje vinden. Tot heel laat in de avond kwamen er nog campers binnen. Volgens ons was de camping vol, maar we weten natuurlijk niet wat hier de norm is voor vol.

Ook bleef het lang onrustig met spelende kinderen en blaffende de honden.

25 juli

We zijn vandaag op de camping in Geiranger gebleven. Het weer liet zich van de goede kant zien. Zon, weinig tot geen wind en 20 graden. ’s Middag viel er nog een klein regenbuitje, maar dat stelde niet zo heel veel voor. Wat wil een mens nog meer?

Toen we vanochtend goed en wel de luiken open hadden, lag er al een varend hotel in de achtertuin. Een gigantisch cruiseschip van rederij MSC de ‘Fantasia’ van ruim 300 meter lengte. Op het schip waren 3500 passagiers en 1500 bemanningsleden. Dit hoorden we van twee Belgische passagiers die even op de camping kwamen kijken en informeren. Ze hadden net zelf een camper gekocht en wilden weten of het niet gevaarlijk was om op deze wegen te rijden.

Vanmiddag om halfzes hebben we het schip weer zien uitvaren.

De camping liep weer goed vol. Zo vol dat er te weinig stroomaansluitingen zijn, of te veel campers/caravans natuurlijk.